POpolsza. Mapa wydatków

http://www.mapawydatkow.pl/

STAN po ZAPAŚCI

POGRZEB PAŃSTWA WSTĘP -

CREDO * TRUTH OF WORLD TODAY

https://vimeo.com/48230360

*

Raport o stanie Rzeczypospolitej 

Spis treści
http://www.pis.org.pl/download.php?g=mmedia&f=raport_o_stanie_rzeczypospolitej_1.pdf
System Tuska. Dlaczego III Rzeczpospolita wymaga wielkiej naprawy . . . . . . . . 5
Koncepcja PiS: suwerenny Naród, bezpieczna rodzina
i cywilizacyjne minimum dla jednostki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6
Deprowincjonalizacja Polski . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9
Moralna szara strefa III Rzeczypospolitej . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 10
Patologia państwowa . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12
Polityka transakcyjna. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 14
Centralny ośrodek dyspozycji politycznej . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 15

IV Rzeczpospolita, czyli wielka naprawa . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 16
Społeczno-narodowa gospodarka rynkowa . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 18
Program powszechnego bogacenia się . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 22
Silna Polska w silnej Europie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 24
Polska w jądrze Unii Europejskiej . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 26

Restauracja pod patronatem Platformy Obywatelskiej . . . . . . . . . . . . . . . . . 28
W sieci tajnych służb i wielkiego biznesu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 30
Komu służą rządy PO? . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 32
Wstydliwy Naród Polski . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 34
Polak skorygowany . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 36
Jest dobrze, bo dobrze jest . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 38
Zdradzony projekt IV RP . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 40
Deklaracja niesuwerenności . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 42
Segregacja edukacyjna . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 45
Uniwersytet z ograniczoną odpowiedzialnością . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 48
Kłopotliwy Instytut Pamięci Narodowej . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 50
Ubezwłasnowolnione media publiczne . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 50
Filozofia nienawistnej miłości . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 51
Cool kontra obciach . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 54
Depisyzacja polityki . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 56
Realna konstytucja III RP . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 58
Demontaż CBA . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 59

Agencja (nie)Bezpieczeństwa Wewnętrznego . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 61
Urząd ds. Propagandy „Antykorupcyjnej” . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 63
Złamana zasada kohabitacji . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 64
Antyprezydenckie bezprawie. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 65
Obniżone standardy, nieprzygotowana wizyta, tchórzliwa reakcja . . . . . . . . . 67
Rządowa zasada nieodpowiedzialności . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 69

Deprywacja potrzeb praworządności i sprawiedliwości . . . . . . . . . . . . . . . . . 71
Zasada permanentnego kłamstwa . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 73
Odwrócenie porządku prawnego . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 75
Strefa chroniona i zasada nieusuwalności . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 77
Aferzyści z ograniczoną odpowiedzialnością . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 79
Odstraszanie od walki z przestępczością . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 81
Rządowa polityka zaniechań i zaniedbań . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 83

Drogie tanie państwo . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 85
Negatywny program rządzenia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 86
Ministerstwo arogancji finansowej Jacka Rostowskiego . . . . . . . . . . . . . . . . 88
Polityka ukrywania deficytu . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 90
Strategia nadciągającej katastrofy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 92
Dobroczyńcy z Platformy . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 94
Chaos komunikacyjny . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 96
Gospodarka, czyli strategia likwidacji i upartyjnienia . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 98
Rabunkowa polityka społeczna . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 100
Zaorywanie wsi . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 103
Bezrozumna polityka zagraniczna . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 106
Klientyzm i samodegradacja . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 110
Pogoń za stanowiskami . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 112
Polityka antyzasad i antywartości . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 114

APPENDIX.

(  )  Polska już tonie w długach, które nie topnieją a rosną. Warto z zainteresowaniem przyjrzeć się koncepcji wyjścia z „niemoralnego długu” jaką zastosował Ekwador.

12 grudnia 2008 roku Rafael Correa ogłosił, iż unieważnia wszystkie narodowe długi, gdyż zostały one zaciągnięte przez poprzednie rządy w drodze korupcji, ze złamaniem konstytucji. Przeforsował poprawkę o tym, iż „legitymowane przez prawo jest to, co służy społeczeństwu.” Międzynarodowy Fundusz Walutowy, któremu Ekwador był winien 11 mld euro oświadczył, iż „ten kraj jest [przez nas] izolowany”. Naturalnie Ekwador szybko został za to zrugany m.in. przez prezydenta George’a Busha, według którego podjęto „decyzję kryminalną” i wezwał do wykluczenia z ONZ. Prócz tego USA były gotowe do „opcji militarnej, aby zabezpieczyć amerykańskie interesy”. Czyli tak jak wszystkie inne wojny i konflikty zbrojne wywołane przez Stany Zjednoczone, za fasadą eksportu demokracji, chodziło o własne interesy. Dobrze jest to usłyszeć wprost.

Prócz wypowiedzenia spłaty długów międzynarodowym finansistom, Ekwador znacjonalizował działające u siebie korporacje The United Fruit Company i Del Monte & Associates za „niewolnictwo i zbrodnie przeciwko ludności”. W wyniku tego, cały przemysł bananowy, którego Ekwador jest największym eksporterem, znalazł się w rękach państwa. Dowiedziono, iż The United Fruit Company od wielu lat korumpowało polityków i nakazano zapłacić 6 mld $ tytułem odszkodowania. Prawnicy Ekwadoru w Nowym Jorku zaproponowali USA układ: albo Stany zaakceptują roszczenia rządu Ekwadoru wobec The United Fruit Company, albo zakwestionują żądania Ekwadoru, lecz tym samym zdelegalizują swoją własną politykę co do Iraku. A to wiązałoby się odszkodowaniom szacowanym na 250 mld euro plus odsetki za cztery lata. Prezydent elekt Barack Obama przekonał George’a Bush’a aby nie zaogniał sytuacji. To było zwycięstwo Ekwadoru.

Przed sąd trafiła cała klasa polityczna poprzedniego rządu. Dla większości zapadły wyroki więzienia. Średnio 10 lat. Majątki skonfiskowano i znacjonalizowano, przekazując np. ziemię spółdzielniom rolnym. W liście do Benedykta XVI, prezydent Rafael Correa, przedstawił się jako „zawsze skromny sługa Waszej Oświeconej Świątobliwości”. Prosił o „duchownych obdarzonych darem głębokiej duchowości i gotowych służyć potrzebującym”.

Izolacja wyzwolonego Ekwadoru była odczuwalna, ale solidarność sąsiadów okazała się wzorowa. Wenezuela oświadczyła, że będzie zaopatrywać Ekwador w ropę i gaz za darmo przez 10 lat. Brazylia przekaże 100 ton dziennie pszenicy, ryżu, soi oraz owoców. Argentyna dołączyła do wsparcia oddając 3% swej produkcji wołowiny. Boliwia udzieliła nieoprocentowanej pożyczki w wysokości 5 mld $ płatną w ciągu 10 lat, w 120 ratach.

Swoistej rewolucji dokonał Rafael Correa. Absolwent Harvarda na kierunku ekonomii i planowania ekonomicznego, sam siebie określa „chrześcijańskim socjalistą”.

Ekwador jak i cała Ameryka Południowa przeciwstawiła się kolonializmowi, niewolnictwu i wyzyskowi ze strony USA i Europy, które tuczyły się kosztem Latynosów.

Polska niestety nie może liczyć na wsparcie kogokolwiek, gdyby postanowiła nagle zrzucić kajdany. Może natomiast po części brać przykład z Ekwadoru. Choćby oczyszczając własne podwórko z panującej klasy politycznej, której dziełem są m.in. sprywatyzowane całe gałęzie gospodarki znacznie poniżej swej wartości, wzrost bezrobocia i rozwarstwienie społeczne.

Jest też inny przykład, znacznie bliższy.

Jesienią 2008 roku załamał się sektor bankowy Islandii. W praktyce oznaczało to bankructwo. Trzy duże banki islandzkie oferowały lokaty z wysokim oprocentowaniem. Dalszy scenariusz był podobny do znanego nam, wprowadzonego przez Marcina P. Banki nie były w stanie wypłacić należności swym klientom, gdy ci szturmem chcieli je odzyskać. Plan naprawczy rządu obejmował znacjonalizowanie tych banków i negocjowanie spłaty wierzytelności obywatelom Wielkiej Brytanii i Holandii, którzy w Islandii inwestowali. Islandczycy, którzy nie akceptowali takich zamierzeń, na tyle skutecznie potrafili wyrazić swój sprzeciw, że w rezultacie cały rząd upadł. W referendum (gdyż Islandia, w przeciwieństwie do polskich rządów, pyta swych obywateli w sprawach wysokiej wagi) 93% obywateli opowiedziało się przeciwko spłacaniu zagranicznych pożyczek zaciągniętych przez prywatne banki islandzkie, które doprowadziły do ekonomicznej katastrofy państwa. Nowy gabinet zagwarantował zwrot zobowiązań banków jedynie wobec obywateli Islandii i rodzimych firm. Najbardziej godnym podziwu, z polskiego punktu widzenia, jest pociągnięcie do odpowiedzialności osób, które odpowiadały za taki stan rzeczy. Były premier został oskarżony o rażące zaniedbanie obowiązków i nie wprowadzenie działań naprawczych w sektorze bankowym. Sekretarz ministra finansów, za wykorzystywanie poufnych informacji służbowych do osiągania prywatnych korzyści finansowych, został skazany na dwa lata pozbawienia wolności. Dwaj prezesi banków otrzymali karę czterech i pół roku pozbawienia wolności.

Takie działania szybko przyniosły odpowiednie efekty. Pod koniec 2010 roku zahamowano wzrost bezrobocia oraz spadek PKB. Obecnie bezrobocie jest jednym z najniższych w Europie, na poziomie 5%. Prognozy wskazują na utrzymanie 3% wzrostu PKB. Warto dodać, iż średnia w euro-landzie to 0,3%. Międzynarodowe instytucje finansowe podniosły ratingi Islandii. W strefie euro takie indywidualne działania naprawcze nie byłyby możliwe. Polityka monetarna jest jedna i wspólna dla wszystkich, toteż brak możliwości takiego nią kierowania, aby służyła państwu. Stąd różnica między Grecją a Islandią. Gdy ta pierwsza pogrąża się coraz bardziej, Islandia równie poważny krach ma już za sobą.

Rząd Islandii sam zaleca wprowadzenie ich modelu naprawczego w państwach Europy. Tyle że Islandia jest poza Unia, więc jest suwerenna. My taki komfort zaprzepaściliśmy. Nawet postawienie do odpowiedzialności ludzi odpowiedzialnych za finansowe matactwa jest u nas zwykle nierealne.

Dwa wyżej opisane przykłady obrazują różną drogę wyjścia z kryzysu. Najpierw ukaranie winnych. W efekcie – odbudowa gospodarki. W Polsce możemy czekać całe lata na wyroki sądowe ws. Amber Gold i osób z tym procederem powiązanych. W międzyczasie doczekamy u nas kolejnych Mistrzostw Europy, a może nawet Świata. Paraliż wymiaru sprawiedliwości, stare, lecz wciąż silne układy, skutecznie blokują postęp. Chyba że mamy na sumieniu kradzież pietruszki z warzywniaka.

Maciej Wydrych

Źródło artykułu: Stop Syjonizmowi