Zapomniany Semen Petlura

Semen Petlura – zapomniany bohater Ukrainy

poniedziałek, 29 grudzień 2014 00:00

Współczesna historia Ukrainy oraz tamtejsza historiografia znajduje się pod wpływem dwóch ośrodków – Wschodu i Zachodu. Na Wschodzie króluje spuścizna upadłego w noc sylwestrową 1991 roku Związku Sowieckiego i kultywowana jest pamięć o żołnierzach Armii Czerwonej, Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej i wielowiekowych związkach z Rosją. Tam stoją pomniki czerwonoarmistów oraz pionierów komunizmu – Włodzimierza Lenina, Feliksa Dzierżyńskiego czy Józefa Stalina. Na Zachodzie natomiast stoją pomniki Stepana Bandery, Romana Szuchewycza, Tarasa Szewczenki i pułkownika Jewhena Konowalca, ulicami miast przechodzą 14 października coroczne marsze ku czci bojowników Ukraińskiej Powstańczej Armii, a zachodnioukraińscy historycy mówią o zasługach UPA dla walki przeciw Sowietom o niepodległość Ukrainy. Nie znaczy to jednak, iż tylko te postaci i siły istniały w historii naszego wschodniego sąsiada doby XX wieku. Występuje w nim szereg postaci, które niemniej zasługują na pomniki i tytuły Bohatera Ukrainy, a są zapominane, przemilczane i niedoceniane. Jedną z takich postaci jest ataman Semen Petlura i o nim będzie niniejszy tekst.

Nie będzie to jednak kolejny biogram dzielnego ukraińskiego atamana, uzupełniany o nowo odkryte informacje z źródeł historycznych. Tych o Petlurze jest sporo w Internecie, podręcznikach akademickich i opracowaniach naukowych. Postaram się odpowiedzieć na pytania, dlaczego Semen Petlura nie jest czczony powszechnie jako bohater ukraińskiej niepodległości pomimo jego niewątpliwych zasług i dlaczego pamięć o nim nie ma charakteru uniwersalnego. Ponownie będzie to wymagało uderzenia w pokutujące wśród Ukraińców mity założycielskie i dotychczasowe spojrzenie na tę postać ze wszystkich stron.

Radykalna walka, nie umiarkowana!

Głównym czynnikiem marginalizującym Semena Petlurę jest kultywowanie tradycji UPA na zachodniej Ukrainie, gloryfikacja postaci takich jak Stepan Bandera, Roman Szuchewycz czy Jewhen Konowalec, ale także zbrojnych oddziałów Ukraińskiej Armii Halickiej, hetmana Pawła Skoropadskiego i galicyjskich ośrodków politycznych z lat 1918 - 1920, które także odgrywały niebagatelną rolę w działalności niepodległościowej. Są dla części Ukraińców ucieleśnieniem zbrojnej, bezkompromisowej i bezwzględnej walki o niepodległość Ukrainy skierowanej przeciwko tym, którzy na przestrzeni lat mogli zagrażać egzystencji tegoż państwa. Równoznaczne jest to z uwielbieniem radykalnego działania o swoje cele, dlatego wyżej wymienione postaci są wynoszone na piedestały, natomiast postaci równie zasłużone dla walki o państwowość narodu spod znaku Włodzimierzowego Tryzuba są spychane na margines głównie za umiarkowane metody działania, a nawet poszukiwanie konsensusu z państwami sąsiednimi w celu zrealizowania swoich zadań politycznych. Semen Petlura chciał wskrzeszenia państwa ukraińskiego po 1918 roku w oparciu o sojusz z Polską, która świeżo odzyskała niepodległość. 14 grudnia 1918 roku została restytuowana Ukraińska Republika Ludowa, której armii wodzem naczelnym został Petlura. O tym świadczy fakt, iż terytoria zajęte przez oddziały URL pełniły funkcję tymczasowego pasa buforowego między Wojskiem Polskim a Armią Czerwoną i wojskami rosyjskich białogwardzistów dowodzonych przez gen. Antona Denikina na terenie Polesia.

Petlura - zdrajca i sługus wrogów Ukrainy

Ocena działalności politycznej i wojskowej Semena Petlury, i ogółem całego ruchu petlurowskiego, jest różnorodna. Na Zachodzie, gdzie najsilniejszy jest kult Bandery i UPA oraz ich spuścizna ideologiczna, Petlura jest postrzegany jako zdrajca. Dlaczego? Otóż miał rzekomo zdradzić ideę jedności narodowej poprzez traktaty sojusznicze z Polską z 21 i 24 kwietnia 1920 roku, na których mocy między innymi cała wschodnia Galicja do rzeki granicznej Zbrucz miała wejść w posiadanie państwa polskiego. Ukraiński historyk, prof. Jarosław Hrycak, powiedział o Petlurze:Petlura poświęcił ideę jedności ziem ukraińskich dla idei niepodległości, co świadczyło o głównym celu ruchu petlurowskiego po 1919 roku, czyli utworzeniu niepodległej Ukrainy. Jednak trzeba wskazać podstawową rzecz jako kontrargument dla zwolenników idei banderowskiej: otóż Petlura zrezygnował z tych terytoriów w celu taktycznym, żeby móc pozyskać Polskę do walki przeciw Rosji bolszewickiej. Powodem było również prowadzenie działań militarnych przez wojska URL na kilku frontach w 1919 roku – przeciw Armii Czerwonej, białej armii generała Denikina, wojskom polskim (wojna polsko – ukraińska 1918 – 19) oraz oddziałom Ukraińskiej Armii Halickiej (która zdradziła i przeszła na stronę Denikina). Zawarcie sojuszu z Piłsudskim pozwoliło częściowo odciążyć wysiłek zbrojny URL i pozyskać wsparcie polskiej armii w walce z bolszewikami, którzy byli obok Denikina głównymi wrogami Ukrainy.

Na wschodniej Ukrainie natomiast historiografia tamtego regionu postrzega Petlurę jako kolaboranta współpracującego z oddziałami białogwardzistów walczącymi przeciwko Rosji bolszewickiej. Tam jest uprawiany kult sowiecki, Armii Czerwonej i stoją pomniki komunistycznych dygnitarzy, zresztą sama ideologia komunistyczna ma charakter internacjonalistyczny, więc tak jak Polska stanowiła pomost na drodze płomienia rewolucji do Europy Zachodniej, tak wojska Petlury i białogwardziści Denikina byli przeszkodami do pełnej sowietyzacji Ukrainy, stąd prawdopodobnie wyniknęły oskarżenia o kontakty między Petlurą a białogwardzistami.

Petlura i sojusz polsko – ukraiński lat 1919 – 1921

Semen Petlura był uważany przez wielu Ukraińców za zdrajcę, ponieważ dążył do utworzenia pełnego państwa ukraińskiego w oparciu o sojusz z Polską, co było już przedmiotem do powiedzenia liberum veto ze strony środowisk galicyjskich Ukraińców i drugiego tworu państwowego – ZURL, wśród których nie oschła jeszcze krew po bratobójczej wojnie o Lwów i wschodnią Galicję z lat 1918 – 1919. Impulsem do podjęcia współdziałania polsko – ukraińskiego były wytyczne wracającego z internowania w Magdeburgu Józefa Piłsudskiego do Polskiej Organizacji Wojskowej, który zalecał obok utrzymania Galicji Wschodniej wspieranie Ukraińców w budowie niepodległego państwa ukraińskiego na Naddnieprzu. Petlura jako przewodniczący Dyrektoriatu URL po rezygnacji Wołodymyra Wynnyczenki (który optował za porozumieniem z Rosją bolszewicką) i pokonaniu hetmana Pawła Skoropadskiego liczył się z silną opozycją wewnętrzną w sprawie regulacji polityki zagranicznej. Jednak jedynie porozumienie z państwem polskim gwarantowało utrzymanie niepodległości URL w obliczu niekorzystnej koniunktury. Kijów 4 lutego 1919 roku został zdobyty przez Armię Czerwoną, natomiast generał Denikin odmówił uznania państwowości ukraińskiej, sam Petlura mógł nawet zrezygnować z soborności obu republik – URL i ZURL. Nie wszyscy członkowie Dyrektoriatu i rządu URL, a zwłaszcza dowódcy wojskowi, zdawali sobie sprawę z sytuacji, w jakiej znalazła się młoda republika. Sympatycy ZURL postrzegali Polaków jako nowych okupantów i stanowczo sprzeciwiali się sojuszowi Petlury z Piłsudskim. Ataman był zmuszony do publikowania wielokrotnych odezw do ludności, w których – często bez powodzenia – usiłował wyjaśnić zasady swojej polityki.

Co więcej, istnienie niepodległego państwa ukraińskiego leżało w interesie zwolenników Marszałka, który dążył do utworzenia federacji państw Polski, Litwy, Białorusi i Ukrainy, które byłyby sojuszem państw skierowanych przeciwko siłom politycznym zagrażającym ich egzystencji (głównie Rosji Sowieckiej). Niestety państwa bałtyckie miały swoje plany związane z przyszłością i odmówiły współpracy, a Białoruś szybko stała się jednym z państw sowieckich, stąd jedynym potencjalnym sojusznikiem mogła być Ukraińska Republika Ludowa. Od sierpnia 1919 roku toczyły się w Warszawie poufne rokowania polsko - ukraińskie w sprawie rozgraniczenia terytorialnego pomiędzy Ukraińską Republiką Ludową a Polską i wzajemnej współpracy skierowanej przeciw Armii Czerwonej i Rosji Sowieckiej. 2 grudnia 1919 roku delegacja URL pod przewodnictwem Andrija Liwickiego zawarła porozumienie terytorialne i graniczne z Polską w formie deklaracji, które 7 grudnia 1919 roku zaaprobował przybyły do Warszawy Petlura. Mając świadomość, że Rosja czy pod rządami bolszewików, czy białogwardzistów gen. Denikina będzie nadal zagrożeniem tak dla ukraińskiej, jak i polskiej państwowości, w polskim interesie leżało wsparcie URL w działaniach zbrojnych i politycznych. Piłsudski 21 kwietnia 1920 roku w Warszawie podpisał sojusz polityczny, a 24 kwietnia – wojskowy z URL. Uznany został rząd Dyrektoriatu URL z atamanem Petlurą: Uznając prawo Ukrainy do niezależnego bytu państwowego na terytorium w granicach, jak będą one na północ, wschód i południe określone na zasadzie umów Ukraińskiej Republiki Ludowej z graniczącymi z nią z tych stron sąsiadami, Rzeczpospolita Polska uznaje Dyrektoriat niepodległej Ukraińskiej Republiki Ludowej z głównym atamanem, panem Simonem Petlurą na czele za zwierzchnią władzę Ukraińskiej Republiki Ludowej. Sojusz gwarantował też wzajemne zabezpieczenie praw narodowych, kulturalnych, rozwiązanie spraw agrarnych oraz ustalenie wstępnej granicy polsko – ukraińskiej (…) na północ od rzeki Dniestru wzdłuż rzeki Zbrucz, a następnie wzdłuż byłej granicy między Austro-Węgrami a Rosją do Wyszegródka, a od Wyszegródka na północ przez wzgórza Krzemienieckie, a następnie po linii na wschód od Zdołbunowa, następnie wzdłuż wschodnich granic administracyjnych powiatu rówieńskiego, dalej na północ wzdłuż granicy byłej guberni mińskiej do przecięcia jej przez rzekę Prypeć, a następnie Prypecią do ujścia jej.

Petlura – zdradzony partner

W Polsce doby wojny bolszewickiej 1920 roku dominowały dwa obozy polityczne – piłsudczykowski i narodowo – demokratyczny, które posiadały zupełnie odmienne wizje budowy stabilnego układu sił w Europie Środkowo – Wschodniej. Endecja chciała inkorporacji terenów wschodnich do granic państwa polskiego i je silnie związać poprzez asymilację, a nawet polonizację mniejszości narodowych tam egzystujących (Białorusinów, Ukraińców, Litwinów), Piłsudski natomiast dążył do utworzenia sojuszu suwerennych państw Polski, Litwy, Ukrainy i Białorusi stanowiącego gwarancję bezpieczeństwa wobec Rosji. Kolejny raz powołam się na Hrycaka, który wskazał wspólne cechy i koleje działalności atamana Petlury i marszałka Piłsudskiego: Piłsudski i Petlura mieli ze sobą wiele wspólnego. Obaj stali na czele wojska nie mając wojskowego wykształcenia i nie przeszli kolejnych szczebli oficerskiej kariery. Byli romantykami, którzy stali się pragmatykami z konieczności. Zarówno Petlura, jak i Piłsudski poświęcili swoje socjalistyczne poglądy w krytycznych chwilach walki o odzyskanie niepodległości. Obaj wznieśli się ponad partyjne podziały i stali się uosobieniem wyzwoleńczych dążeń całego narodu. Z tą jednak zasadniczą różnicą, że Piłsudski reprezentował naród zwycięski, a Petlura zwyciężony.

18 marca 1921 roku został podpisany traktat ryski kończący wojnę polsko – bolszewicką. Petlura został zdradzony przez Polskę, ponieważ stronę polską reprezentowali przedstawiciele obozu narodowego, oni nie widzieli sensu w istnieniu Ukraińskiej Republiki Ludowej i uznali państwowość Ukrainy Sowieckiej, a dążyli do normalizacji stosunków z Rosją, w której jeszcze trwała wojna domowa lat 1917 – 21. Tym samym Polacy wyrzekli się wszelkiego wsparcia dla sprawy niepodległościowej Ukraińców, czego nie mogły zmienić nawet słowa Józefa Piłsudskiego, który 15 maja 1921 roku powiedział do żołnierzy ukraińskich internowanych w Szczypiornie: Ja was przepraszam, panowie, ja was bardzo przepraszam, tak nie miało być. Petlurę i ludzi z nim związanych czekał smutny i tułaczy los. Ukraińskie oddziały zostały rozbite przez bolszewików, te, które zdołały utrzymać się pod naporem Armii Czerwonej, po przekroczeniu rzeki Zbrucz były rozbrajane i internowane przez Polaków. Henryk Józewski, przyjaciel Petlury, wspominał o trudnej sytuacji atamana i pomógł mu przez pewien czas mieszkać u siebie w konspiracji pod przybranym nazwiskiem Stefan Mogiła: Nie miałem czasu do stracenia. Zdecydowałem działać na własną rękę, wyłącznie na własną odpowiedzialność. W bardzo krótkim czasie zorganizowałem wyjazd do Tarnowa. Znalazłem się w wagonie z dwoma towarzyszącymi mi peowiakami z KN III. Kazałem im zabrać ze sobą broń. (...) Wszedłem do pokoju atamana. Rozmowa toczyła się w cztery oczy. Poinformowałem go o sytuacji. (...) Proponuję natychmiastowy wyjazd ze mną do Warszawy. Ataman miał mi zaufać. Zrobił to bez chwili wahania. (...) Poszliśmy piechotą na dworzec. Peowiacy szli za nami. Było ciemno. Poczekaliśmy w tłumie na pociąg idący do Krakowa i Warszawy.

Petlura mieszkał w Warszawie u Józewskiego, później przeniósł się do majątku Kośmin pod Grójcem, następnie znowu wyprowadził się z żoną i córką do Warszawy, tym razem do mieszkania kijowskiego adwokata, Włodzimierza Redlicha. Ostatecznie pod naciskiem rządu Chjeno – Piasta w dniu 31 grudnia 1923 roku musiał ataman – tułacz opuścić Polskę, ponieważ groziło mu z racji nieposiadania azylu politycznego wydanie w ręce bolszewików. Raz już mu to groziło w Tarnowie, gdzie znajdowała się tymczasowa siedziba władz Ukraińskiej Republiki Ludowej. Do tego miasta miała udać się wspólna polsko – sowiecka komisja z zamiarem skonstatowania miejsca pobytu atamana Petlury, co mogło grozić wydaniem. Działania te były podejmowane pod naciskiem bolszewików, którzy domagali się w ramach utrwalenia pokoju zakazania działalności organizacji politycznych i sił wojskowych o profilu antysowieckim (w tym i rządu Petlury). Petlura zatem przez Wiedeń, Budapeszt, Berno oraz Genewę wiosną 1924 roku przyjechał do Paryża, gdzie spędził ostatnie dwa lata swojego życia.

Petlura – antysemita

25 maja 1926 roku na rogu Boulevard Saint-Michel i rue Racine ataman Semen Petlura w trakcie oglądania sklepowej wystawy został zamordowany trzema strzałami z rewolweru przez żydowskiego poetę i anarchistę, Szolema Szwarcbalda. Zamachowiec po tym fakcie bez stawiania oporu dał się aresztować francuskiej policji. Kiedy miał miejsce proces Szwarcbalda w październiku 1927 roku, za nim wstawili się Maksym Gorki, Albert Einstein, Henri Bergson, Aleksander Kiereński orazMihály Károlyi. Po ośmiu dniach procesu ława przysięgłych zadecydowała o wypuszczeniu zabójcy na wolność.

Do dziś nie została wyjaśniona przyczyna zamachu na Petlurę – jeden z polskich historyków, Jan Jacek Bruski w książce Między prometeizmem a Realpolitik. II Rzeczpospolita wobec Ukrainy Sowieckiej 1921 – 1926 wskazuje na inspirację ze strony sowieckiej policji politycznej OGPU: Kulisy paryskiego zamachu pozostają do dziś niejasne. Bolszewicki udział w zbrodni - być może w formie inspirowania Schwartzbarda, wybranego jako ślepe narzędzie wydaje się oczywisty. Taką opinię podziela większość badaczy, jest ona wszakże ufundowana na domysłach i poszlakach. Brakuje nadal dokumentów, które pozwoliłyby ostatecznie rozwiać wątpliwości.Powszechna natomiast jest teoria, że mord na Petlurze był osobistym aktem zemsty za wymordowanie jego rodziny w czasie rządów na Ukrainie oraz pogromy Żydów. Opinia o Petlurze jako antysemicie ukształtowała się właśnie w 1927 roku po procesie zamachowca, który natychmiast wśród wielu Żydów został otoczony wielkim kultem, natomiast nie pozwalano zabierać głosu tym spośród rodaków, którzy nie popierali tego zdominowanego głosu propagandowego.

Należy zatem przypomnieć, iż to właśnie Petlura w sierpniu 1919 roku wydał rozkazy do swoich żołnierzy, w których zakazał pogromów na Żydach i zapowiedział, iż żołnierze biorący w nich udział będą surowo karani przez sądy wojskowe. Co więcej, nie tylko wojska URL dokonywały mordów na Żydach, ale praktycznie wszystkie siły zbrojne operujące na terenie dzisiejszej Ukrainy w latach 1918 – 1920 – białogwardziści skupieni w Siłach Zbrojnych Południa Rosji i oddziałach kozackich Armii Ochotniczej, zgrupowania chłopskie walczące w wojnie domowej przeciwko bolszewikom i Białym oraz Armia Czerwona, zatem nie można ferować oskarżeń o antysemityzm jedynie w stronę Semena Petlury, ponieważ jest to już świadoma manipulacja faktami idąca po linii filosemickiej lub marksistowskiej.

Postać Semena Petlury dołożyła swoją niewątpliwą kartę w walce narodu ukraińskiego o niepodległość, której sprawa zyskała w pierwszej połowie XX wieku poparcie ze strony świeżo utworzonego państwa polskiego. Jednak mimo wspólnego potencjału Józefa Piłsudskiego i Semena Petlury występował szereg zewnętrznych i wewnętrznych czynników, które zaprzepaściły szansę na pokonanie bolszewików i utworzenie spójnego układu państw wschodnioeuropejskich. Zatem Petlura i jego żołnierze niewątpliwie zasługują na tytuły Bohaterów Ukrainy, pomniki i więcej miejsca w podręcznikach do historii. Tej postaci, jak każdej innej postaci historycznej, towarzyszy szereg mitów, które pokutują w ukraińskiej i postsowieckiej historiografii i które wymagają sprostowania.

Adam Busse

Powrót na górę

R e s e t PO socjudEU. Kopyta jeźdźców Apokalipsy

MOTTO:

„Taśmy Wprost” – żydowski zamach stanu see

Ostatni Wywiad Alefa Sterna

 w dniu 22 Styczeń 2015

W 2010 roku na naszym blogu był taki wpis Pola Laska czyli upadek czwartej kości pospolitej rzeczy”

Dziś publikuję ostatni wywiad Alefa Sterna.

Mózgi nie tylko się przegrzały ale i wyparowały! A jeżdżenie na Ukrainę w celu zbierania punktów politycznych i zachęcanie ich do robienia we własnym kraju rozpierduchy, kiedy we własnym domu ma się bałagan i skłócone społeczeństwo jest po prostu głupotą…Nieodpowiedzialną głupotą… kondycja polski elit jest jak kondom, można go nadmuchać do dużej objętości, ale wcześniej czy później pęka, lub odlatuje sflaczały w nieznanym kierunku… – mówi Alef Stern. Pisarz i publicysta zapowiada, że udziela nam ostatniego wywiadu o który go prosimy od pół roku.

Fiatowiec: Od kilku miesięcy jesteś krytyczny wobec sytuacji na Ukrainie i polskich jak ich nazywasz pseudolit które jeżdżą na Ukraine zbierać punkty. Co jest tego powodem?

Alef Stern: Mózgi nie tylko się przegrzały ale i wyparowały! A jeżdżenie na Ukrainę w celu zbierania punktów politycznych i zachęcanie ich do robienia we własnym kraju rozpierduchy, kiedy we własnym domu ma się bałagan i skłócone społeczeństwo jest po prostu głupotą…Nieodpowiedzialną głupotą… kondycja polski elit jest jak kondom, można go nadmuchać do dużej objętości, ale wcześniej czy później pęka, lub odlatuje sflaczały w nieznanym kierunku… – mówiłem 30 stycznia 2014 roku na FB.

Radek Sikorski też się popisał grożeniem śmiercią Ukraińcom a dzisiaj grozi Rosji. Ciekawe do czego to może doprowadzić w kontekście przedstawiania Polski jako głównego mocodawcy i wykonawcy ukraińskiej rewolucji. Czy do tego o czym mówi Koziej, że ruskie wjadą czy do tego co akurat zapowiada Komorowski, że Obama gwarantuje nam bezpieczeństwo. Ani do jednego, ani do drugiego na razie. W tej chwili uruchamiana jest reakcja łańcuchowa na rynkach kapitałowych i giełdach.

No i znów wyszło na Twoje, Putin zajął Ukrainę. Ludzie piszą „pogranicze w ogniu”, a takie zdanie – twierdzenie pada w twojej książce „Pola Laska” i w najgorętszym momencie zainteresowania ta powieścią w roku 2010 zaraz po wydarzeniach z 10 kwietnia ludzie na to zwracali uwagę. O co chodzi z tym pograniczem w ogniu, o co chodzi z tym borderline?

- Gdy połączysz te dwa słowa: pogranicze w ogniu i borderline – które ma znaczenie dwojakie: czyli granicy właśnie ale również pewnych zaburzeń psychicznych – osobowości granicznej właśnie znajdujesz klucz do sytuacji Polski i sytuacji geopolitycznej w ogóle.

Ale co ma z tym wspólnego z 10 kwietnia?

– Z jednej strony Smoleńsk miał podzielić Polaków i to się udało, z drugiej strony miał przygotować ludzi do uczestnictwa w działaniach na pograniczach. Patrząc na to z jeszcze innej strony można przywołać określenie pogranicza jako terenów u kraju, na skraju, na końcu kraju, czyli Ukrainy. Zatem skoro pogranicze w ogniu to Ukraina w ogniu.

I co dalej? Bo to kolejna sytuacja zdarzenie które zostało opisane w Twoje książce i znów się dzieje.

– O co Ci konkretnie chodzi.

Po pierwsze tęcza. W Twojej książce „Pola Laska”, w której przewidziałeś Smoleńsk i cały posmoleński cyrk medialny i inne wydarzenia, pojawia się również tęczowa rewolucja – nikomu jeszcze się wtedy nie śniło, że na Placu Zbawiciela w Warszawie pojawi się tęcza, która 11 listopada spłonie. A Ty to właśnie w książce wydanej w 2009 wznowionej w 2010 roku opisujesz. Co więcej podajesz dokładne daty tych wydarzeń. I tak dokładnie 3 – 4 lata później dzieje się w Warszawie. Ludzie spekulują o jak to nazwałeś „Tęczowej rewolucji”. Przy okazji następują prowokacje pod ambasadą rosyjską. Do tego dochodzi fragment o pograniczu w ogniu. Czyli odpaleniu rewolucji na Ukrainie. W innej książce pt. „Ostatni Lot. Operacja K.” wprost piszesz o strategii rosyjskiej, która właśnie jest realizowana. Mało tego cała ta książka zbudowana jest na grze w szachy na gambitach, zagraniach. I tak właśnie media zareagowały na sytuacje na Ukrainie. Co więcej tacy znani dziennikarze jak Max Kolonko i Witold Gadowski parę dni temu podobnie zabrali głos jak ty 4 lata temu. Przypominam „Ostatni lot” ukazał się drukiem w 2010 roku, a wcześniej był scenariuszem filmowym. Bardzo niepokoi mnie kilka fragmentów z Twojej książki: tzn. kiedy Putin mówi, że ruszamy na kryzys przed świtem. Pokazałeś w „Poli Lasce”, że ratunkiem na kryzys będzie wojna. A z drugiej strony, że na hodowli maku, na opium możemy przetrwać te wojnę.

– Wiesz czym jest opium? Opium to religia. Może właśnie na religijności można przetrwać głupotę i zachłanność rządzących tym światem. Na miłości bliźniego.

Dobra zgadzam się, ale w kolejnej książce pt. „Zukrycia”. Pokazałeś kolejne etapy rozstawiania pionków na szachownicy. W jeszcze innej książce „Bombka na gwiazdkę” w dwóch rozdziałach napisałeś: co czeka Ukrainę i Polskę oraz co może powstać tu na naszych ziemiach. Kolejna Twoja książka: Gdzie jest X?, Gdzie jest Ks. Zys? Gdzie jest Krzyś? Bo występowała pod trzema różnymi tytułami. Ta pozycja wydawnicza jednak zaginęła , a Ty zostałeś, że tak powiem uciszony. O czym była ta książka?

– I tak nikt nie wierzy, że była, jak również w to, że ktoś wtedy mnie zatrzymał. I przekazał mi pewne informacje. Jako człowiek rozsądny zamierzam dalej chronić swoją rodzinę. Nie chciałem stać się jedną z wielu ofiar „seryjnego samobójcy”.

Uciekasz od odpowiedzi na moje pytanie: o czym była ta książka?

– O realizacji kilku operacji, od 10 kwietnia 2010 roku do połowy 2011 roku i pewnej projekcji tego co nastąpi.

Teraz tak każdy może powiedzieć! Czy możesz podać jakieś ważne informacje, które były w niej zawarte. Książka „Ostatni lot” również zapowiedziała, że w krajach arabskich wybuchnie rewolucja i tak się stało.

– To prawda. Powiem może o wydarzeniach które były kanwą dla tej książki. Po pierwsze inscenizacja w Smoleńsku. Tego scenariusza, który tam przed laty użyto rok później przy rozgrywce z blogerem Fymem.

Kolejny punkt to fakt, że część naszych władz w tym Premier doskonale wiedzą co się wydarzyło 10 kwietnia. Mają pojęcie na temat przebiegu wydarzeń tego dnia i co więcej grają we współpracy z NATO na zwłokę. Ta nieudolna polityka doprowadzi w końcu do wybuchu, do którego jesteśmy szykowani. Poszukaj sobie w naszych starych wywiadach o czym mówiłem, o jakich prowokacjach, o jakich przygotowaniach do mobilizacji, do zbrojeń, itp. rzeczy.

W Polce ma wybuchnąć rewolucja. Kwestią zasadniczą jednak będzie to, czy będzie to zryw inspirowany przez polskich i zachodnich oligarchów „pospolite ruszenie” głupoty podlanej okrzykami patriotycznymi, narodowymi, alkoholem i pieniędzmi (to się obecnie szykuje na 21 marca przed KPRM w Warszawie – przyp. red.), czy też będzie to przemyślane powstanie zorganizowane i przygotowane przez co najmniej kilkanaście lat z szansą na wygranie, wzmocnienie państwa i zadbanie o jego suwerenność zarówno polityczną jak i gospodarczą.

Tak mówisz o tym i przestrzegasz ludzi od lat.

– Tak, ale biali murzyni Europy nie słuchają, bo jak mają słuchać jak są zachłyśnięci tym co wywalczyli. Dalej na łańcuchu, ale z miską ochłapów. Tak się zachowuje pokolenie Komorowskiego, Mazowieckiego, tych skompromitowanych nieudaczników którzy pojęcia nie mają ani o gospodarce, a tym bardziej o tym jak zarządzać państwem. To pokolenie nieudaczników zapewniło sobie sute emerytury, ale dla naszego pokolenia ludzi schyłku lat 70 i początków 80 nie zostanie nic, nawet ochłapy. Całe szczęście, że udało się wyekspediować 3 miliony Polaków za granice, bo dzięki temu nie ma tu już rewolucji, a część kapitału wraca do Polski, ale jeśli chcemy zrobić to w mądry sposób to po pierwsze, przygotować się, a po drugie nie dać się sprowokować.

Powiedz o tych faktach z książki która zaginęła – lub mówiąc wprost została Ci zabrana.

– PRZEDSTAWIE CI KROTKIE KALENDARIUM I FAKTY:

Przebieg operacji „Smoleńsk 2010”, usunięcie potencjalnego dowódcy NATO, gen. Feliksa Gąsiora, który był zwolennikiem stworzenia w Polsce kilku baz NATO, liczących kilkanaście tysięcy żołnierzy Paktu Północno Atlantyckiego. Podjęcie przez dowództwo rosyjskich sił zbrojnych decyzji o połączeniu moskiewskiego i leningradzkiego okręgu wojskowego w jeden nowy Zachodni Okręg Wojskowy. Skutkiem czego było przesunięcie wielu rosyjskich oddziałów na granice z Litwą, Łotwą i Estonią.
W tym samym roku Prezydent Ziernin ogłasza projekt modernizacji rosyjskiej armii. Do 2020 roku na ten cel ma być przeznaczona kwota 600 mld USD. W 2012 roku, polskie Biuro Bezpieczeństwa Narodowego przygotowało raport, w którym Rosja, a nie NATO ma być gwarantem bezpieczeństwa Polski w Europie. „Rola NATO powinna być drugorzędna ze względu na nawarstwioną latami w świadomości Rosjan opinię o nim jako wrogu bloku zagrażającym ZSRS, a potem Rosji. Polska musi traktować Rosję]nie jako przeciwnika, lecz istotnego gwaranta bezpieczeństwa europejskiego, w tym naszego bezpieczeństwa”. Tyle chyba starczy. Reszta zdarzeń jest wynikową tej strategii o której napisałem w „Ostatni Locie”.

Czy będzie wojna z Rosją?

- Jak doskonale widzisz Putin oraz Merkel i Obama odgrywają cudowny teatrzyk kukiełek, przy pomocy dezinformujących mediów, a w szczególności przy głupocie polskich polityków. Rosja nie musi robić wojny w Polsce skoro tę wojnę już wygrała.

O czym ty znowu mówisz Alefie?

– O tym, że trzecia wojna światowa już trwa. Pisałem o tym w książkach i mówiłem w wywiadach, których ci udzieliłem na przestrzeni ostatnich 4 lat. Tylko nikt tego niby nie zauważa. Jednak po jakimś czasie niektórzy publicyści mówią to samo. Nawet wielki polski narodowy jasnowidz Jackowski też już to przewiduje.

W polityce nie ma przypadków są działania, analiza, cele strategia, a reszta to bełkot. Komunikacja, nadawanie przekazu i zgodne potakiwanie przez pożytecznych idiotów. W polityce międzynarodowej mocarstwa typu Rosja, Chiny, USA planują na kilkadziesiąt lat do przodu. Wg. Moich informatorów „operacja ukraińska” jest przygotowywana od paru lat. Oczywiście plan robi się krócej, ale urabianie gruntu trwa dłużej.

Nie zdziwi mnie jeśli weźmiemy udział w podziale Ukrainy. Ale i nie zdziwi mnie jak Putin sam sobie z nią poradzi, bo jemu chodzi o Krym, a UE chodzi o zachodnią Ukrainę, a części środowisk tzw. żydowskich chodzi o wykrojenie dla siebie państwa w Europie – gdyż utrzymywanie niezwykle kosztownego państwa Izrael na bliskim wschodzi staje się mało opłacalne, a co więcej nie stoi już za tym interes w postaci chronienia bliskowschodnich złóż ropy które się kończą, za 50 lat nie będzie tam ropy. I co wtedy? Po ca ma być tam Izrael, po co USA ma łożyć tam miliardy dolarów?

Tak się mówi w Izraelu:

„Z ropą koniec, mówił [Szimon Peres – przyp.red.], można ją nadal wydobywać, ale świat już jej nie chce. […] Finansuje ona międzynarodowy terroryzm i destabilizację. – Nie będziemy musieli bronić się przed nadlatującymi katiuszami – podkreślił – jeśli wcześniej wymyślimy, jak przerwać dopływ funduszy, które umożliwiają ich wystrzelenie”.

A więc nie tylko następuje przebiegunowanie ziemi, ale przbiegunowanie polityki i te osie zmieniają pozycje. Trzeba zatem zapewnić miejsce do życia dla kilku milionów, a może i kilkunastu milionów izraelskich Żydów. I zatem Ukraina to miejsce z dobra ziemią ze złożami więc dlaczego go nie wykorzystać?

Mówisz o nowym państwie żydowskim o Judeopolonii?

– To bardzo niepopularne tak mówić, żaden polski polityk nie powie tego wprost i nagłos, aby się żydowskiemu loby nie narazić. Ale tak naprawdę za tym nie stoi żadne żydowskie lobby. Przecież prawdziwym Żydom Bóg zabronił tworzenia państwa, jak i powrotu do Jerozolimy. Zatem za projektem nowego państwa w Europie – a może przestrzeni życiowej dla ludzi stoją nie Żydzi, a syjoniści, ci sami, którzy tworzyli państwo Izrael, a za nimi stoją bankierzy wspierający powstawanie państw. XIX wiek początki państwa Izrael, to interesy z naftą i innymi węglowodorami. Ropa staje się powoli surowcem, który ma mieć stuletnią ponad przyszłość. I trzeba tych interesów pilnować w tym rejonie trzeba stworzyć państwo, więc tworzy się komunizm, socjalizm, syjonizm, a wtedy są szanse awansu młodzieży żydowskiej. I mami się tych ludzi wizją dobrobytu na pustyni. A skoro nie chcą sami dobrowolnie jechać, to organizuje się holocaust i wtedy wyjeżdżają pod przymusem.

A więc co teraz?

– Teraz nie ma co dalej tego państwa utrzymywać, bo kończy się ropa, o czym wspominałem wcześniej. Prawdziwym bogactwem staje się ziemia – żyzna ziemia oraz zasoby wody pitnej, jak również klimat pozwalający na naturalne 4 pory roku, czyli pełny cykl. Najlepsze czarnoziemy są właśnie na Ukrainie. Zasoby wody również są spore pod Polską i Ukrainą – mówię o zasobach położonych kilka kilometrów pod powierzchnią ziemi.

Komu na tym zależy?

– Producenci żywności już szykują się do wilkopowierzchniowych gospodarstw na Ukrainie. Rosja też gdyż w jej strategii musi przesunąć się na zachód by zrobić miejsce Chinom. Czy chcemy czy nie jesteśmy już dawno podzieleni na strefy wpływów i interesów, a choć nazywamy się Polska to Polski już nie ma została tylko ziemia tak jak mówiłem. Ale nikt tego nie chce słuchać. Co zresztą Polska historia potwierdza, że nie słucha się tych którzy wskazują na zagrożenia, ich niebezpieczeństwo oraz kierunki skąd nadchodzą. Ukraina ma jeszcze rolę strategiczną z uwagi na największe rurociągi, ale za chwilę i one stracą na znaczeniu.

A co z tym państwem judoepolońskim?

– Wszystko jedno jak się będzie nazywać: czy Polska czy Unia polsko-ukraińska wszystko jedno, nazwy są tu nieistotne, chodzi o sam proces, a czy zrealizowany zostanie on w formie państwa, federacji, unii czy innego tworu to sprawa techniczna. I naprawdę mało istotna.

Od początku roku wskazujesz na Ukrainę. Pokazywałeś, co się wydarzy po Sochi zanim zaczęła się Ukraina, obserwuje twoje wpisy na Facebook’u. Przytoczmy ich kilka.

To co dzieje sie w mediach przypomina lata 30 ubiegłego stulecia. Zaklinanie rzeczywistości , że wojny nie będzie… zakulisowa gra Niemiec i Rosji oraz Polscy politycy- głupcy realizujący palny agendy międzynarodowej. Anschluz Austrii i Czech… Kto następny po Ukrainie?

Na Krymie mniej więcej wiadomo co, obwód kalingradzki „manewry wojskowe”, a co na Białorousi? Gotowi???

A teraz pytanie za 101 punktow. Czy wraz z Nato wezmiemy udzial w podziale Ukrainy? Rosja ratuje mieszkancow….jak sie rozpedzi bedzie ratowac mieszkancow i u nas …ma wprawe…autostrady gotowe na przemieszczanie wojsk…plakietki informacyjne dla wojsk od 4 lat poprzyczepiane gdzie trzeba…umowy wojskowe o zwierzchnictwie bundeswehry podpisane lata temu…czyli wszystko wedle ukladanki.Nie udalo sie wywolac u nas zbrojnego konfliktu 4 lata temu…mam nadzieje ze w tym roku Polacy tez okaza sie odpowiedzialni…bo nasi politycy graja role w teatrze kukilkowym w scenariuszubi agendzie ktore napisal ktos inny…

Kto z Was otrzymał już kartę mobilizacyjną?

Pozwolę sobie zacytować siebie: „Pomysł na przebudowę sceny politycznej narodził się w trakcie afery Rywina. Chłopcy Reymonta dogadali się, co do nowego podziału stołków w cyrku i napisali scenariusz. Ten scenariusz miał się rozegrać w 2005 roku. Prawica PIS a lewica PO. Ale jak zwykle w kraju nad Wisłą, coś nie wyszło, bo ktoś umowy nie dotrzymał. No i wtedy się zaczęło. A skoro się nie udało nakręcić filmu Amerykański sen i dwie dominujące partie robią własny serial dla idiotów, to producenci wycofali finansowanie i poparcie dla aktorów. Ale, że aktorzy dobrowolnie nie chcieli odejść to polecieli i odlecieli. Wzięli się za papiery z szafy, za scenografy, scenogramy, za mikrofisze, bo zapomnieli, że jak ciszej pojedziesz dalsze będziesz. No i ‚Pizdło, gwizdło, para buch no i dopiero zaczął się ruch”- że zacytuję klasyka, czyli siebie. Oczywiście producent wcześniej się nie chwalił, że zatrudnił już nowych aktorów i nowych scenarzystów. Dziś ten scenariusz realizuje sie na nowo zgodnie z tym, co w Poli Lasce i w Ostatnim Locie.

powiem krótko…do tych co nie zrozumieli pomiędzy słowami, między wierszami z moich książek artykułów i wywiadów…w Polsce będzie druga Ukraina…

WZYWAM SEJM RP DO PODJĘCIA UCHWAŁY WZYWAJĄCEJ WIELKĄ BRYTANIĘ DO WYPŁATY ODSZKODOWAŃ ZA WIELOLETNIĄ OKUPACJĘ KOLONII, ZWROT ZAGRABIONEGO MIENIA W POSTACI ZABYTKÓW Z INDII, EGIPTU ORAZ INNYCH KRAJÓW, JAK RÓWNIEŻ ZWROT ZIEMI AUSTRALIJSKIEJ PRAWOWITYM WŁAŚCICIELOM CZYLI ABORYGENOM Z NATYCHMIASTOWYM TERMINEM WYKONANIA Alef Stern

Ci co czytali Ostatni Lot Operacja K. wiedzą co dzieje się na Ukrainie. Konsekwencją sterownych buntów będzie podział Ukrainy… kto następny???

Celem sterowanej Ukraińskiej rewolty jest rozlanie jej na całą słowiańszczyznę…temperaturę nastrojów na Słowacji, w Polsce na Białorusi i na Bałkanach łatwo będzie podnieść aż do wrzenia… Ten wrzątek poparzyć może również UE, ale na wykipiałym, wrzącym mleku rewolucji Niemcy oraz Rosja, chętnie wyciągną łapki po tłusty kożuch, który juz jest podzielony. Bankierzy finansują każdą ze stron.. W Polsce też sypną grosza na rewoltę. Od 4 lat Polacy zostali już przygotowani i odpowiednio nastawieni przez cyrk wokół sprawy smoleńskiej. Aż dziw bierze, że do tej pory nie udało się w Polsce wywołać wojny domowej. Premier Tusk wie co robi… Przeczytajcie Ostatni Lot Operacja K. wtedy zrozumiecie, że III wojna światowa już trwa, od nas też zależy jak długo powstrzymamy się przed eskalacją…. Moim zdaniem zostało maksymalnie 6 lat spokoju, może nawet mniej… Wszystkich, którzy myślą podobnie zapraszam na priva… To są moje ostatnie tygodnie na fb. Kto chce sie przyłączyć by w spokoju przetrwać nadchodzącą zawieruchę.zapraszam. Alef Stern

Okazuje się, że znowu miałeś rację.

– Tu nie chodzi o to, czy mam rację czy jej nie mam. Chodzi o to, że jest to wiedza, a raczej informacja z którą można coś zrobić. Ale ludzie siedzą przed telewizorami i zaklinają rzeczywistość. Patrzą na ten teatr jak na serial i nie robią nic by zapewnić bezpieczeństwo sobie i swoim rodzinom.

To co nam radzisz?

– Zadbać o siebie, swoich sąsiadów przyjaciół i rodziny.

Pierwszy mówiłeś, że wysłano do rezerwistów karty mobilizacyjne, że pojawiły się czołgi na platformach. Czy wojna wybuchnie teraz?

– Nie ale zostało nam 4 do 6 lat. I to jest naprawdę niewiele. Od 2010 roku minęło już 4, a zleciało jak z bicza strzelił. Słychać już kopyta czterech jeźdźców apokalipsy.

Znowu mówisz kodem.

– Nie, mówię o tym, że do czasu mojej następnej książki nie udzielę żadnego wywiadu.

Kiedy ją wydasz?

– Nie wiem.

Czemu to Twój ostatni wywiad?

– Bo wiedząc i widząc to wszystko co nadchodzi zastanawiam się czy nie zaprosić na kolacje zbiorowego samobójcy.

Czy Alef Stern jest zagrożony?

– Alef Stern dostał sygnał, że warto byłoby się wycofać. Więc by ratować siebie i rodzinę poświęcę zatem Alefa Sterna.

Co będzie później? Przecież znając Ciebie książki zaplanowane i napisane i tak się ukażą… A co z Alefem?

– Grupa Alef ma się rozformować i przejść do działań związanych z naturalnym cyklem życia.

A co z ruchami polskich wojsk, mobilizacją?

– Nie rozśmieszaj mnie 100 tysięcy żołnierzy, niecały tysiąc czołgów i raptem sto bojowych samolotów… polskie wojsko jest kompletnie nieistotne militarnie w tej operacji.

To co Polska może zrobić?

– Polska jest tylko pionkiem i to tzw. zablokowanym bez możliwości ruchu… Pokrzykiwania Premiera, ministra spraw zagranicznych czy prezydenta… to tylko teatr, a z ich wypowiedzi przynajmniej widać kto się orientuje, o co chodzi w tej grze, a kto jest traktowany na poziomie niższym niż pionek.

A więc o co chodzi?

– Polska nie ma żadnych znaczących interesów na Ukrainie, nasze inwestycje tam też nie są spektakularne. Największe interesy ma tam Rosja. I to Rosja bezpośrednio jak i przez raje podatkowe zainwestowała tam miliardy dolarów, grubo powyżej setki miliardów.

Po co zatem Ruski walczą o Krym?

– Krym już jest rosyjski i rosyjski pozostanie. Bo tu nie chodzi o politykę tylko pieniądze właśnie, o kontrolę nad bazami wojskowymi, nad interesami, nad rurociągami, nad kanałami przerzutowymi. Nad tym wszystkim co opisałem jako kredo strategii Rosji i prezydenta Rosji w książce „Ostatni lot”. I ta strategia jest realizowana krok po kroku.

I tak na prawdę do podziału Ukrainy nie pcha wcale Putin tylko Zachód. Putin wykonuje jedynie to, co jest w interesie żywotnych interesów gospodarczych rosyjskich oligarchów.

A zachód ma wielką chętkę na Ukrainę i na Rosję oraz na Syberie. Tylko boi się sparzyć sobie łapy lub odmrozić nogi, co spotkało już wcześniej Napoleona i Hitlera. Na razie nie widzę ich następców w Europie. Może bankierzy jeszcze ich nie wyhodowali, a może jeszcze tylko nie uruchomili, bo w hodowli są na pewno – to pewne jak w banku.

Czyli Angela Merkel nie będzie Hitlerem?

- Może do tej roli wyznaczono kogoś w Polsce. Skoro był korsykański Francuz, potem austriacki Niemiec. To może czas na niepolskiego Polaka… A takich aktorów do odegrania tej roli widzę w kilku.

Kogo?

– Rozejrzyj się z czytelnikami może wytypujecie poprawnie i zepsujecie im te plany.

A co będzie jeśli ruskie wejdą? 

– Na ten temat już mówiłem Ci w wywiadzie: Ruskie wejdą i co dalej?. W tej całej operacji nie chodzi tylko o Ukrainę czy Europe. Tu chodzi o być, albo nie być Rosji. I o jej stosunki z Chinami. Rosja została osaczona. Osaczony niedźwiedź zanim zostanie wykrwawiony, potrafi zabić kilkanaście zajadłych psów przetrącając im kręgosłup. I Rosja nie zawaha się tych ujadających psów przetrącić. I nikt nie jest pewny, czy myśliwy nie zrezygnuje z odstrzelenia niedźwiedzia z szacunku za tak emocjonujące widowisko.

Myślisz, że w Polsce będzie spokojnie?

– Nasze władze tzw. nasze władze nie prowadzą samodzielnej polityki zagranicznej, ani militarnej. Jeśli dojdzie do rozruchów w kwietniu, to będzie to spowodowane prowokacjami mającymi zdestabilizować sytuacje w Polsce i dać możliwość wojskom niemieckim i innym NATO-wskim na zaprowadzenie porządku w Polsce, o tym też już mówiłem w którymś wywiadzie ale też nikt wniosków nie wyciąga. Mało tego Parlament przyjął, a Prezydent podpisał ustawę o tzw. „bratniej pomocy”, czyli legalnej interwencji w Polsce obcych formacji.

Apeluje więc by 10 kwietnia nie dać się sprowokować, by nie narażać zdrowia i życia własnego oraz rodzin na ulicach miast. Bo polskim rewolucjonistom, narodowcom, faszystom, oburzonym, niezależnie jak się ich nazwie czy patriotami czy bandytami w mediach potrzeba im tylko jednego: ofiar na ulicach polskich miast.

Kto mógłby do tego doprowadzić?

– Służby też to wiedzą, a wynajęcie dobrego snajpera to nie jest wcale taka droga sprawa. Im bliżej do wyborów do parlamentu europejskiego tych prowokacji będzie więcej. Brunobomber nie był jedynym hodowanym króliczkiem. Króliczki mogą wyskoczyć z kapelusza.

Co to oznacza?

- A to to, że magiczne sztuczki nawet najprostsze i których tajemnice znają służby od lat nadal robią wrażenie na ludziach, którzy chcą to dalej oglądać i płacą za bilety.

Powiedz w końcu wprost z czego wynika kryzys ukraiński?

– To wynik porozumienia Rosji z Chinami. Na którego reakcją był powrót amerykańskich czołgów do Europy o czym jakiś czas temu pisałem na fb. I wydanie miliardów na zbrojenia przesunięcie linii demarkacyjnej z Bugu na Don oraz inwestycji w burdel na Ukrainie. Putin zaszachował, a więc zachód oddał mu grzecznie Krym, by się chronić – a całe przedstawienie jest po to by tego tak wprost nie pokazać. Ludzi trzyma się więc w niewiedzy, głupocie, jaskini i wciąż w TV wyświetla teatrzyk cieni.

Do czego to może doprowadzić?

– Do tego czym kończy się książka „Pola Laska”.

Czyli?

– Czyli do wojny atomowej.

Nie rozumiem.

– Akcja na Krymie to dla wielu pogwałcenie integralności Ukrainy ma to daleko idące konsekwencje wykraczające poza granice tego kraju. Mocarstwa atomowe zagwarantowały Ukrainie bezpieczeństwo, integralność terytorialną w zamian z rezygnacji z posiadania arsenałów nuklearnych, z których Ukraina w latach 90 zrezygnowała na rzecz Rosji. Inne państwa o takich atomowych aspiracjach wciąż się powstrzymuje w realizacji tych planów. Ale teraz widząc, że nie można nikomu ufać i to, że Ukrainie tego bezpieczeństwa nie zagwarantowano, doprowadzi do tego, że te państwa będą chciały mieć swoją bombę atomowa.

Kaczyńscy chcieli bomby atomowej dla Polski? 

– Tak to prawda, Lech Kaczyński miał świadomość, że Świat będzie liczył się z Polską jeśli będziemy posiadać własne głowice nuklearne. Już wtedy obserwowaliśmy z jego strony spory spadek zaufania do dotychczasowych gwarantów ładu światowego.

Dlatego zareagował w Gruzji?

– Tak miedzy innymi. I dlatego przytoczyłem ten waży fragment jego wstąpienia w książce „Ostatni lot”. Kaczyński zdawał sobie sprawę z tego, że niczym nie kontrolowana wielobiegunowa spirala zbrojeń w różnych punktach globu doprowadzić może do eskalacji konfliktu i wojny globalnej. Z jednej strony był za politycznymi rozwiązaniami, a z drugiej nie miał odpowiedniej siły militarnej. I dlatego chciał mieć arsenał nuklerany – pisalem o tym w artykule i w książce, jeśli dobrze pamiętam tekst się nazywał bomba atomowa Kaczyńskich…

To co może spotkać świat jeśli ci co mogą nie zareagują zdecydowanie z całą mocą swoich możliwości i środków na pogwałcenie umów międzynarodowych przez Rosję?

- Rosja przedstawia się jako kraj odpowiedzialny będący ważną częścią globalnego systemu bezpieczeństwa. Okazało się jednak, że stanowi poważne zagrożenie dla pokoju w Europie….i na świecie. Może to być więc gra Putina, oligarchów, bankowców ułożona wraz z mocodawcami Obamy i Merkel, albo Samowolka Putina. I sam nie wiem co jest bardziej niebezpieczne czy samowolka czy plan globalny. Bo samowolka może doprowadzić do podpalenia świata, a plan globalny wskazuje na to, że nie jesteśmy nawet pionkami na szachownicy. Okazuje się bowiem, że nawet nas nie ma (teorie szachownicy w polityce omawiam w książce „Ostatni Lot”).

Coś nas może jeszcze uratować?

– Tak tylko miłość.

To znaczy?

– Jeśli zrozumiesz czym jest miłość i zaczniesz się do niej stosować to rzucisz Facebook’a, Internet, a wtedy skupisz się w swoim życiu na zupełnie innych działaniach niż do tej pory, gdy zrobi to więcej ludzi to miłość uratuje świat.

Powiedziałeś na początku, że to Ostatni Wywiad tak jak i Ostatni był Lot. O co chodzi z tym Ostatnim Lotem? Chodzi Ci o Smoleńsk?

– Nie, nie chodzi mi o lot samolotu, tylko o Lota.

O jakiego Lota?

– O ostatniego Lota. Ostatniego sprawiedliwego. Przyszedłem do Was a nie poznaliście mnie. Tak długo jestem z Wami, a nie poznaliście się na mnie. Teraz więc odchodzę, i też nie chcecie mnie poznać. Idę wiec I nawet się nie odwrócę by spojrzeć na to co się będzie działo. Nie rzucę ani jednego spojrzenia

Na co nie będziesz chciał patrzeć?

– Na najbliższy dzień kobiet.

Dziękuję za rozmowę, ale mam nadzieję, że jednak nie ostatnią.

---

Alef Stern jest autorem książki – Pola Laska – która ukazała się w 2009 roku opisywała zamach na Prezydenta i delegację oraz książki – Ostatni Lot. Operacja K. - która opisuje przyczyny zamachu.

Źródło: pressmix.eu

This entry was posted on 22 Styczeń 2015 at 14:47 and is filed under Ciekawe,Polityka. Otagowane: Alef Stern. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can skip to the end and leave a response. Pinging is currently not allowed.