KOŁYMA
1928-1929
Wyznaczenie pól złotonośnych nad Kołymą i początki ich eksploatacji przez państwo.
13.11.1931
Powołanie Zjednoczenia Budownictwa Drogowego i Przemysłowego w rejonie
górnej Kołymy (Dalstroj) z siedzibą w Magadanie z zadaniem eksploatacji
bogactw mineralnych, udrożnienia i uprzemysłowieniu części tzw. Kraju
Dalekowschodniego.
04.02.1932
Przybycie statku z pierwszym dyrektorem (naczelnikiem) Dalstroju
zasłużonym wysokiej rangi funkcjonariuszem NKWD P.E. Bierzinem i
pierwszymi 10 więźniami.
01.04.1932
Rozkaz o utworzeniu na potrzeby Dalstroju nowego kompleksu obozów - Siewwostłag (Północno-Wschodnie Poprawcze Obozy Pracy).
Październik 1932
Decyzją KC WKP(b) teren działalności Dalstroju został wydzielony jako terytorium samodzielne.
1932/1933
Z 11.100 więźniów obozów kołymskich (stan z grudnia 1932 r.) zimę przeżyło tylko 25 procent.
1933
Zarządzenie Bierzina o "trybie normowania pracy więźniów",
racjonalizujące ich eksploatację i łagodzące reżim obozowy m.in. celem
zmniejszenia śmiertelności.
01.01.1934
Dzięki nowym transportom więźniów kryminalnych i politycznych stan więźniów Siewostłagu sięga 30 tys.
1935
Bierzin piętnuje brutalne traktowanie więźniów, złe warunki bytowe,
nieuzasadnione przedłużanie wyroków i inne nadużycia jako "zagrożenie
dla wykonania... zadania produkcyjno-politycznego" Dalstroju.
1936
Rozszerzenie terenu działalności Dalstroju do 700 tys. km. kwadratrowych.
1937
Liczba więźniów wzrosła z 36 tys. w r.1935 do ponad 70 tys., wydobycie złota - z 14,5 tys. w 1935 do 51,5 tys. kg.
Marzec 1937
Bierzin melduje o głodówce i "spisku" 200 więźniów "trockistów", których skazano na śmierć i rozstrzelano.
Czerwiec 1937
Na plenum KC WKP(b) Stalin skrytykował politykę naczelników obozów
kołymskich jako "rozmiękczającą" i zbyt łagodną wobec więźniów.
Grudzień 1937
Bierzin wraz ze swoimi zastępcami odesłany zostaje do Moskwy,
aresztowany, oskarżony o szpiegostwo i w sierpniu 1938 r. rozstrzelany.
17.01.1938
Skargi redaktorów partyjnej gazety "Sowietskaja Kołyma" na wprowadzony
przez nowego naczelnika K.A.Pawłowa totalny reżim obozowy i
przeprowadzane przez S.N.Garanina, szefa NKWD Siewwostłagu masowe
egzekucje więźniów Stalin uznał za "demagogiczne i nieuzasadnione".
04.03.1938
Uchwałą Rady Komisarzy Ludowych ZSRR, Dalstroj, który od chwili
powstania podlegał Radzie Pracy i Obrony przy Radzie Komisarzy Ludowych,
podporządkowany zostaje NKWD ZSRR.
Grudzień 1938
W Magadanie, w drodze do obozów nad Kołymą umiera wielki poeta rosyjski Osip Mandelsztam.
1938-1939
Zimą według niesprawdzonych szacunków byłych więźniów zmarło ponad 40
tys. osób; straty były uzupełniane dzięki nowym transportom, stąd liczba
więźniów wzrosła z 90,7 tys. styczniu 1938 r. do 138,2 tys. w styczniu
1939 r.
11.10.1939
Wskutek przekroczenia "limitu śmiertelności" więźniów przy równoczesnym
niewykonaniu planów wydobycia złota i innych minerałów Pawłow i Garanin
zostali usunięci; Garanin ponadto skazany na śmierć za "szpiegostwo" i
rozstrzelany.
1939-1940
Na Kołymę trafia 7,6 do 10 tys.(szacunki) obywateli polskich; izolowano
ich od "starych" więźniów sowieckich, wysyłając do odległych kopalń w
zachodniej części Dalstroju, gdzie warunki pracy były szczególnie
ciężkie i niebezpieczne.
19.03.1941
Terytorium Dalstroju powiększono do 2.266.000 km kw, (10 % powierzchni
ówczesnego ZSRR) liczba więźniów sięgała 190 tys., pracowników wolnych,
głównie inżynierów, geologów i techników - 3,7 tys.
1942-1944
Wskutek trudności transportowych, braku rezerw ludzkich i skierowania na
front części więźniów, ich liczba spadła do 84,7 tys. w styczniu 1944
r.; brak siły roboczej nadrabiano przedłużonym czasem pracy - do ponad
12 godzin na dobę, co przy niezmienionym mimo odejścia Pawłowa brutalnym
reżimie, prowadziło do wzrostu śmiertelności więźniów.
Październik 1945
W Magadanie utworzono włączony do Dalstroju obóz dla japońskich jeńców
wojennych z 3,5 tys. więźniów w chwili jego likwidacji we wrześniu 1949
r.
28.02.1948
Utworzono obóz specjalny nr 5 o zaostrzonym rygorze; podporządkowany
Dalstrojowi i położony w centralnej części jego terytorium, który jednak
nie został włączony do procesu produkcyjnego Dalstroju.
20.09.1949
Dla lepszej organizacji i eksploatacji pracy więźniów Ministerstwo Spraw
Wewnętrznych ZSRR powołało Zarząd Obozów Pracy Dalstroju, któremu
podlegały zarządy 26 jednostek obozowych przy poszczególnych,
utworzonych jeszcze przed wojną 11 zarządach górniczo-przemysłowych,
których naczelnicy mieli być zarazem naczelnika mi podległych im obozów.
Reorganizacja ta postępowała bardzo powoli i z wielkimi oporami starej
kadry NKWD.
1949-1952
Reorganizacji towarzyszył wzrost liczby więźniów ze 108,7 tys. w
styczniu 1949 r. do prawie 200 tys. (dokładnie: 199.726) 1 stycznia 1952
r. Był to najwyższy stan liczbowy więźniów w całej historii Dalstroju i
Kołymy. Warunki ich bytu i pracy uległy jednak w porównaniu z okresem
wojny tylko nieznacznej poprawie.
Maj 1952
Zakończenie rozpoczętej w r.1949 reorganizacji obozów kołymskich;
"Siewwostłag został zlikwidowany, a Dalstroj stanowi obecnie Zarzad
Główny Obozów" meldował jego ówczesny naczelnik I.W.Mitrakow.
15.03.1953
Powołanie po śmierci Stalina nowego kierownictwa partii i państwa.
18.03.1953
Uchwałą Rady Ministrów ZSRR, Dalstroj przekazany zostaje Ministerstwu
Hutnictwa, a jego jednostki łagrowe - GULAG-owi, który podlega teraz
Ministerstwu Sprawiedliwości ZSRR.
Wrzesień 1953
Jednostki obozowe Dalstroju przejmuje nowoutworzony Zarząd
Północno-Wschodnich Poprawczych Obozów Pracy, który stopniowo łagodzi
dotychczasowy reżim więźniarski.
1954-1955
Rozpoczyna się masowe zwalnianie więźniów i stopniowa likwidacja obozów kołymskich.
Szacuje się, że w sowieckich obozach Gułagu zginęło ponad 20 milionów ludzi, głównie obywateli ZSRR; sama Kołyma pochłonęła w latach 1932-54 ponad 1 milion ludzkich istnień.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz