ANTY CHRYST*

Krótka opowieść o Antychryście

"W wieku XXI przedstawia Europa unię państw mniej lub więcej demokratycznych: Stany Zjednoczone Europy."
W S T Ę P
Rekolekcje wielkopostne w Watykanie
W dniach 25 II – 3 III 2007 r. kardynał Giacomo Biffi, emerytowany arcybiskup Bolonii, wygłosił rekolekcje wielkopostne dla Papieża i członków Kurii Rzymskiej. Nauki wielkopostne nawiązywały do słów z Listu do Kolosan: „Szukajcie tego, co w górze, gdzie przebywa Chrystus, zasiadający po prawicy Boga. Dążcie do tego, co w górze, nie do tego, co na ziemi" (3, 1-2).
Kardynał Biffi opierał się na pracy rosyjskiego filozofa Włodzimierza Sołowjowa pt. „Trzy rozmowy 1899-1900 na temat wojny, postępu i końca historii", którą nazwał „proroczym" ostrzeżeniem, dotyczącym współczesnych wcieleń Antychrysta. Kardynał wyjaśnił, że „nauczanie wielkiego filozofa rosyjskiego, które nam zostawił, mówi, iż chrześcijaństwo nie może zostać zredukowane do zbioru wartości. W centrum bycia chrześcijaninem, jest, faktycznie, osobiste spotkanie z Jezusem Chrystusem. Nadejdą dni w chrześcijaństwie, kiedy będą podjęte próby zredukowania zbawczego wydarzenia do zaledwie szeregu wartości".
Częścią „Trzech rozmów 1899-1900" Sołowjowa jest „Krótka opowieść o Antychryście", w której przewiduje on, że mała grupa katolików, ortodoksów i protestantów będzie sprzeciwiać się Antychrystowi i powie mu: „Dajesz nam wszystko, z wyjątkiem tego, co nas interesuje, z wyjątkiem Jezusa Chrystusa". Dla kardynała Biffiego opowieść ta jest ostrzeżeniem: „Dzisiaj, w istocie, jesteśmy narażeni na posiadanie chrześcijaństwa, które odkłada na bok Jezusa z Jego Krzyżem i Zmartwychwstaniem". 78-letni kardynał powiedział, że jeśli chrześcijanie „ograniczą się do mówienia o wspólnych wartościach, będą bardziej akceptowani w programach telewizyjnych i grupach społecznych. Lecz w ten sposób będą musieli wyprzeć się Jezusa, wszechogarniającej rzeczywistości zmartwychwstania. Nie oznacza to jednak potępienia wartości, ale zdolność ich uważnego rozróżniania. Istnieją takie wartości absolutne, jak dobro, prawda i piękno. Ci, którzy dostrzegają je i kochają, kochają także Chrystusa, nawet, jeśli tego nie wiedzą, ponieważ On jest Dobrem, Pięknem i Sprawiedliwością". Kardynał Biffi dodał, że: „istnieją wartości względne, takie jak solidarność, miłość pokoju i szacunek dla natury. Jeśli staną się one absolutem, wykorzeniając czy nawet zwalczając wydarzenie zbawienia, wtedy wartości te staną się podstawą dla bałwochwalstwa i przeszkodą na drodze do zbawienia. Jeśli chrześcijaństwo – otwierając się na świat i dyskutując ze wszystkimi – osłabi zbawcze wydarzenie, zamknie się na osobistą relację z Jezusem i umieści się po stronie Antychrysta."
„Antychryst jest redukcją chrześcijaństwa do ideologii, zamiast osobistego spotkania ze Zbawicielem. Antychryst prezentuje się jako pacyfista, ekolog i ekumenista. Zwoła on radę ekumeniczną i będzie szukał porozumienia wszystkich wyznań chrześcijańskich, przyznając coś każdemu z nich. Masy pójdą za nim, z wyjątkiem małych grup katolików, ortodoksów i protestantów", mówił kardynał Biffi.

całość

http://www.michaeljournal.org/KrotkaopowiescoAntychryscie.htm

Książę*

Z którego świata?...
30.10.2007.
Ktoś mnie zapytał, przeczytawszy drobny wiersz ( który poniżej ) - właściwie , kogo on dotyczy ? Z jakiego świata pochodzi ?

Dość to niezręczna sytuacja, kiedy autor ( pan poeta ) decyduje się objaśniać co miał na myśli . Jaką rzeczywistość ( faktyczną , czy imaginowaną ) w utworze swoim czytelnikom poddaje.

Nieco prowokacyjny tytuł - Piosenka umarłych... czyim może być śpiewem ?

Czy T a m t y c h po tamtej już stronie ?

Nie umiemy sobie wyobrazić ani tej strefy, sytuacji, ani „ samopoczucia „ T a m t y c h . - Którzy tam już powędrowali.

Nie umiemy o nich inaczej mówić ( ani o tym przemieszczeniu się ) jak tymi samymi wciąż słowami. - Z tej mowy , z tego świata ? Powielając tutejsze ( tu , z tej strony ) przypadłości, uczucia, i tutejszą skalę ? No bo z jakiej by innej, wzorce, miary , mogłyby być naszym udziałem ?

- Może więc o taką sytuację autorowi szło , kiedy składał i tę piosenkę ?...

A może sprawa jest bliżej usytuowana ? - Tak śpiewają Ci, którzy i tu - żyją, jakby nie żyli ? - Przecież to się słyszy ? Coś obumarło w nich ?

W nich ?... W onych , tamtych, gdzieś tam dalej ? - A jeśli to nas ?

- Możliwość, umiejętność kochania ? Kto , kiedy bardziej , do jakiego świata przynależy ?...

Oto piękna siła sztuki, więc i poezji. Owa pojemność - wieloznaczność, kształtu i treści... Którą to Ty, Drogi , obecnie Obecny Czytelniku, Ty sam uściślasz i ustalasz...




Piosenka umarłych

Śnią nam się nasze sny

Coraz to bledsze

Coraz to więcej w nich szarości

I wszystko w nich coraz dalej...



W pustych przestrzeniach

Chwytamy puste obręcze powietrza

- Jeśli kochamy ?

- Jeśli kochamy nawet jeszcze?

To nie tak już jak przedtem



Wołania

Szepty choćby i najtkliwsze

Nie budzą nas

- Wszechwładna jest już naszych serc

Niepamięć
-------------------
http://www.leszekdlugosz.pl/

PS.

Z Brackiej
Pod tym szyldem znajdziecie Państwo
wybrane felietony w krakowskim " Dzienniku Polskim ''
na tzw. Stronie Drugiej, lub w Kulturze , publikowane co tydzień w piątki, lub w soboty.
Rzeka Jagiellonka

30.10.2008.
To wiemy i chyba jakoś od początku : - nie wchodzi się dwa razy do tej samej rzeki. Tę prawdę przyjmujemy z góry , na wiarę. Trochę później odkrywamy powody dla których tak jest. Najpierw , że w każdej chwili - i rzeka i my , wszystko nie to samo ? Owszem , nawet widzimy , zostaje nam ta rzeka wciąż kontynuująca się , napełniona „ istotą płynięcia ‘' , ale brzegi ? - Nurt , głębokość , kolor, szum ?... I p o d p o w i e d z i czy te same niesie ?
Czytaj całość…
Robuś, powoli

24.10.2008.
Nie było to nawet jakiekolwiek zdarzenie. Nic się doprawdy nie przytrafiło - Ot spacer i parę spostrzeżonych sytuacji , czyjeś słowa , odsłuchane przypadkowo, nie do mnie kierowane . W sumie wydarzonko, nie warte chwili uwagi, a jednak ?... I zabawne i smutne . Dla mnie na tyle, że właśnie w tych kilku zdaniach , próbuję je opisać . Z Innymi podzielić się nim ?
Czytaj całość…
Zamias foto

12.10.2008.
Odnalazłszy ten tekst pomyślałem - to by się w Dzienniku z Pejzażem dobrze umieściło ? Nie mam aparatu foto. Nigdy nie potrzebowałem, ani nie chciałem takowego mieć. W życiu, z własnej nieprzymuszonej woli nie zrobiłem jednego zdjęcia. Nie odczuwam najmniejszej potrzeby utrwalania WIDOCZNEGO... Aż denerwujące ! Prawie fobia. Bywa, potem żałuję, że nie pstryknąłem, nie uwiozłem tak zarejestrowanego ( uwiecznionego ) - czasu, sytuacji, twarzy, miejsc...
Czytaj całość…
Życie...

01.07.2008.
Życie... Co można powiedzieć o nim , żyjąc ? Ciśnie się pewna ilość epitetów, powiedzonek .- Co można o życiu w trakcie Życia ? Może najlepiej : poczekaj, zaraz zaraz... Jeszcze cię trochę ogarnę , zagarnę ( więcej, mocniej ! ) Coś więcej o tobie będę wiedział ? Przyjrzę ci się lepiej, posłucham, poczuję. Potem powiem, opiszę cię...
Czytaj całość…
W Zabielany Poniedziałek

14.04.2008.
Chyba jedne z najbardziej dziwnych Świąt ! Ale co do mnie, akurat miłe , przyjemne , a nawet „ bogate w zamyślenia „. Odkąd Wielkanoc w domu rodzinnym, pożeglowała w przeszłość , od kiedy i własny dom - rozjechał się po świecie, obydwoje z Małżonką, czujemy się wolni , że tak to określę , pod względem organizacyjno świątecznym. Jesteśmy parą w pewnym wieku, bez zobowiązań.
Czytaj całość…