Dla Polaków Ukraińcy ważniejsi od rodaków?

 

 

LINK

Wraz z wybuchem wojny na Ukrainie Internet zalała fala komentarzy, z których wynika, że społeczeństwo w Polsce jest niezwykle podzielone co do fundamentalnej kwestii okazania pomocy naszym wschodnim sąsiadom. O ile jednak przeciwnicy jakiegokolwiek sojuszu z Ukrainą zalecają, aby nie podejmować żadnego działania, to zwolennicy udzielenia wsparcia często na własną rękę podejmują walkę. Oczywiście jest to walka w ich rozumieniu i na skalę ich możliwości. Jednym wystarcza przyjście na wiec solidarności z walczącymi Ukraińcami, inni prowadzą zbiórki darów, a jeszcze inni urządzają polowanie na „agentów wroga”. 

Tu jednak wychodzi hipokryzja ludzi, którzy tak mocno chcą walczyć za wolność i demokrację, że w ich imieniu grożą własnym rodakom. Mowa tu o ludziach, którzy od lat zajmują się krzewieniem wiedzy o zbrodni na Wołyniu dokonanej przez Ukraińców w 1943 r. na Polakach. Wedle „tropicieli agentury” są to ci, którzy uprawiają „kremlowską narrację” i dążą do podziałów.
Na stronach pokroju Ośrodka Monitorowań Zachowań Rasistowskich i Ksenofobicznych pojawiła się cała lista osób wskazanych z imienia i nazwiska, którzy mają być rzekomymi „agentami Putina”, bowiem ośmieli się przypomnieć na łamach mediów społecznościowych, że nasi wschodni sąsiedzi do dziś nie tylko nie rozliczyli się ze zbrodni wołyńskiej, ale wciąż hołdują jej głównym inicjatorom, czyli Stepanowi Banderze i jego Ukraińskiej Powstańczej Armii. Tyle wystarczyło, by w komentarzach na profilu OMZRiK pojawiły się wyzwiska i groźby kierowane pod adresem wskazanych tam ludzi, często reprezentujących po prostu środowiska rodzin ocalałych z pożogi na Wołyniu.

 Jedną z takich osób jest Katarzyna Sokołowska z fundacji Wołyń – Pamiętamy, która od początku rosyjskiej agresji na Ukrainę dostała setki pogróżek za rzekome wspieranie agresora. Czy wspominanie historii i upominanie się o prawdę jest mową nienawiści oraz działaniem na rzecz Kremla? O tym już dziś w programie z cyklu „Dokąd Zmierzamy”! Gościem Piotra Korczarowskiego będzie Katarzyna Sokołowska. 

 

salon24.pl

sonderkommando Kołyma

---

 

KOŁYMA

1928-1929
Wyznaczenie pól złotonośnych nad Kołymą i początki ich eksploatacji przez państwo.

13.11.1931
Powołanie Zjednoczenia Budownictwa Drogowego i Przemysłowego w rejonie górnej Kołymy (Dalstroj) z siedzibą w Magadanie z zadaniem eksploatacji bogactw mineralnych, udrożnienia i uprzemysłowieniu części tzw. Kraju Dalekowschodniego.

04.02.1932
Przybycie statku z pierwszym dyrektorem (naczelnikiem) Dalstroju zasłużonym wysokiej rangi funkcjonariuszem NKWD P.E. Bierzinem i pierwszymi 10 więźniami.

01.04.1932
Rozkaz o utworzeniu na potrzeby Dalstroju nowego kompleksu obozów - Siewwostłag (Północno-Wschodnie Poprawcze Obozy Pracy).

Październik 1932
Decyzją KC WKP(b) teren działalności Dalstroju został wydzielony jako terytorium samodzielne.

1932/1933
Z 11.100 więźniów obozów kołymskich (stan z grudnia 1932 r.) zimę przeżyło tylko 25 procent.

1933
Zarządzenie Bierzina o "trybie normowania pracy więźniów", racjonalizujące ich eksploatację i łagodzące reżim obozowy m.in. celem zmniejszenia śmiertelności.

01.01.1934
Dzięki nowym transportom więźniów kryminalnych i politycznych stan więźniów Siewostłagu sięga 30 tys.

1935
Bierzin piętnuje brutalne traktowanie więźniów, złe warunki bytowe, nieuzasadnione przedłużanie wyroków i inne nadużycia jako "zagrożenie dla wykonania... zadania produkcyjno-politycznego" Dalstroju.

1936
Rozszerzenie terenu działalności Dalstroju do 700 tys. km. kwadratrowych.

1937
Liczba więźniów wzrosła z 36 tys. w r.1935 do ponad 70 tys., wydobycie złota - z 14,5 tys. w 1935 do 51,5 tys. kg.

Marzec 1937
Bierzin melduje o głodówce i "spisku" 200 więźniów "trockistów", których skazano na śmierć i rozstrzelano.

Czerwiec 1937
Na plenum KC WKP(b) Stalin skrytykował politykę naczelników obozów kołymskich jako "rozmiękczającą" i zbyt łagodną wobec więźniów.

Grudzień 1937
Bierzin wraz ze swoimi zastępcami odesłany zostaje do Moskwy, aresztowany, oskarżony o szpiegostwo i w sierpniu 1938 r. rozstrzelany.

17.01.1938
Skargi redaktorów partyjnej gazety "Sowietskaja Kołyma" na wprowadzony przez nowego naczelnika K.A.Pawłowa totalny reżim obozowy i przeprowadzane przez S.N.Garanina, szefa NKWD Siewwostłagu masowe egzekucje więźniów Stalin uznał za "demagogiczne i nieuzasadnione".

04.03.1938
Uchwałą Rady Komisarzy Ludowych ZSRR, Dalstroj, który od chwili powstania podlegał Radzie Pracy i Obrony przy Radzie Komisarzy Ludowych, podporządkowany zostaje NKWD ZSRR.

Grudzień 1938
W Magadanie, w drodze do obozów nad Kołymą umiera wielki poeta rosyjski Osip Mandelsztam.

1938-1939
Zimą według niesprawdzonych szacunków byłych więźniów zmarło ponad 40 tys. osób; straty były uzupełniane dzięki nowym transportom, stąd liczba więźniów wzrosła z 90,7 tys. styczniu 1938 r. do 138,2 tys. w styczniu 1939 r.

11.10.1939
Wskutek przekroczenia "limitu śmiertelności" więźniów przy równoczesnym niewykonaniu planów wydobycia złota i innych minerałów Pawłow i Garanin zostali usunięci; Garanin ponadto skazany na śmierć za "szpiegostwo" i rozstrzelany.

1939-1940
Na Kołymę trafia 7,6 do 10 tys.(szacunki) obywateli polskich; izolowano ich od "starych" więźniów sowieckich, wysyłając do odległych kopalń w zachodniej części Dalstroju, gdzie warunki pracy były szczególnie ciężkie i niebezpieczne.

19.03.1941
Terytorium Dalstroju powiększono do 2.266.000 km kw, (10 % powierzchni ówczesnego ZSRR) liczba więźniów sięgała 190 tys., pracowników wolnych, głównie inżynierów, geologów i techników - 3,7 tys.

1942-1944
Wskutek trudności transportowych, braku rezerw ludzkich i skierowania na front części więźniów, ich liczba spadła do 84,7 tys. w styczniu 1944 r.; brak siły roboczej nadrabiano przedłużonym czasem pracy - do ponad 12 godzin na dobę, co przy niezmienionym mimo odejścia Pawłowa brutalnym reżimie, prowadziło do wzrostu śmiertelności więźniów.

Październik 1945
W Magadanie utworzono włączony do Dalstroju obóz dla japońskich jeńców wojennych z 3,5 tys. więźniów w chwili jego likwidacji we wrześniu 1949 r.

28.02.1948
Utworzono obóz specjalny nr 5 o zaostrzonym rygorze; podporządkowany Dalstrojowi i położony w centralnej części jego terytorium, który jednak nie został włączony do procesu produkcyjnego Dalstroju.

20.09.1949
Dla lepszej organizacji i eksploatacji pracy więźniów Ministerstwo Spraw Wewnętrznych ZSRR powołało Zarząd Obozów Pracy Dalstroju, któremu podlegały zarządy 26 jednostek obozowych przy poszczególnych, utworzonych jeszcze przed wojną 11 zarządach górniczo-przemysłowych, których naczelnicy mieli być zarazem naczelnika mi podległych im obozów. Reorganizacja ta postępowała bardzo powoli i z wielkimi oporami starej kadry NKWD.

1949-1952
Reorganizacji towarzyszył wzrost liczby więźniów ze 108,7 tys. w styczniu 1949 r. do prawie 200 tys. (dokładnie: 199.726) 1 stycznia 1952 r. Był to najwyższy stan liczbowy więźniów w całej historii Dalstroju i Kołymy. Warunki ich bytu i pracy uległy jednak w porównaniu z okresem wojny tylko nieznacznej poprawie.

Maj 1952
Zakończenie rozpoczętej w r.1949 reorganizacji obozów kołymskich; "Siewwostłag został zlikwidowany, a Dalstroj stanowi obecnie Zarzad Główny Obozów" meldował jego ówczesny naczelnik I.W.Mitrakow.

15.03.1953
Powołanie po śmierci Stalina nowego kierownictwa partii i państwa.

18.03.1953
Uchwałą Rady Ministrów ZSRR, Dalstroj przekazany zostaje Ministerstwu Hutnictwa, a jego jednostki łagrowe - GULAG-owi, który podlega teraz Ministerstwu Sprawiedliwości ZSRR.

Wrzesień 1953
Jednostki obozowe Dalstroju przejmuje nowoutworzony Zarząd Północno-Wschodnich Poprawczych Obozów Pracy, który stopniowo łagodzi dotychczasowy reżim więźniarski.

1954-1955
Rozpoczyna się masowe zwalnianie więźniów i stopniowa likwidacja obozów kołymskich.

Szacuje się, że w sowieckich obozach Gułagu zginęło ponad 20 milionów ludzi, głównie obywateli ZSRR; sama Kołyma pochłonęła w latach 1932-54 ponad 1 milion ludzkich istnień.     

http://www.3pytania.pl/polski/kalenda.html