Polacy * Zbigniew F l i s

ZAMIAST  WSTĘPU.

Kto jeszcze nie czyta brukowców? GW + TVN24 + RADIOZET = 3DSIM* (*trójwymiarowa symulacja rzeczywistości)

Liberalizm bez marksizmu Wczoraj liberalizm oznaczał wolność, dziś liberalizm nic nie znaczy a wolności nie można odnaleźć, wiadomo że w pobliżu kręcił się marksista.

Nie będę płakał po III RP Nie będę płakał po III Oligarchiczno Marksistowskiej RP, niech przeminie i zniknie w śmietniku historii.

Uwaga! Tyrania! Przywódcy EU: nie pochodzą z wyborów. Prawa EU: nie są uchwalane przez parlament. Tworzenie EU: brak referendum.

poniedziałek, 5 marca 2012

"My weźmiemy władzę, a wy Polacy pójdziecie z torbami"

Nazywam się Zbigniew Flis pochodzę z Jastrzębia Zdrój, jestem posiadaczem Świadectwa Internowania Nr 1 w Polsce, organizatorem strajku na kopalni „Borynia", byłem aresztowany wielokrotnie, bity i torturowany w latach 80-tych.

Jestem też posiadaczem immunitetu o nietykalności imiennego wystawionego w Ministerstwie Górnictwa na drugi dzień po podpisaniu Porozumienia Jastrzębskiego z rządem, posiadaczem Świadectwa Poszkodowanego od 2006 roku. Pragnę podzielić się wspomnieniami ze spotkania jakie miało miejsce w prywatnej willi pod Warszawą w listopadzie 1980 roku. W tym czasie nie chciałem się zgodzić na wpływ KOR-u w MKZ w Jastrzębiu, miałem takie samo zdanie o ich przydatności jak Jarek Sienkiewicz.

Popierali wejście KOR-u do Jastrzębia, Jedynak Palka i Kałduński, planowali już wtedy przejąć władzę od Jarka Sienkiewicza, później udało im się to przy pomocy magnetofonu i poskładanych, wyjętych z kontekstu zdań.
Ministerstwo Górnictwa wraz z Dyr. Zjednoczenia dało Fiata do dyspozycji dla mnie i Jarka Sienkiewicza na umówione spotkanie. Droga w miłym towarzystwie była przyjemna. Zatrzymaliśmy się pod umówionym adresem, kuta metalowa brama, murowany płot ponad 2 metrowy, duży pies, biała okazała willa w przyjemnej i nie biednej miejscowości podwarszawskiej. Pierwszego zobaczyłem Geremka i Giedoroycia już dobrze podpitych, w środku był Michnik, Kuroń /jego poznałem wcześniej/ razem około 11 osób, w tym reprezentanci KOR-u i doradcy Wałęsy z Gdańska.

Po obiedzie /schabowy z kapustą/ odeszliśmy od stołu i poszliśmy rozmawiać na kanapach. Główny zarząd KOR-u poświęcił nam tylko: Jarkowi Sienkiewiczowi i mnie, czas, aby nas przekonać, że wejście KOR-u do Solidarności śląskiej jest konieczne, że tylko oni potrafią rządzić i tylko oni potrafią „zrobić dobrobyt" w Polsce. Jarek uznał to za dowcip, zaczął więc żartować i powiedział, że też należy do KOR-u, powiedziałem mu, żeby przestali pieprzyć, bo to nie prawda. Założył się z Geremkiem o pół litra, że jest to w stanie udowodnić. Moment później wyciągnął legitymację Korpus Rezerwy Oficerów /skrót KOR/ i tak Geremek przegrał pół litra.

Jarek wypił kilka kieliszków, głowę do picia miał stosunkowo słabą, mimo swojej okazałej postury, powiedział mi, żebym uważał, co się dzieje teraz i pamiętał później, i reagował jak potrzeba w chwili obecnej. Panowie pili zdrowo, Geremek z Michnikiem i Giedroyciem wyjawili tajemnicę, że tylko lubią pić francuskie koniaki, a dzisiejsza wyborowa jest tylko po to, aby ją w „mordę lać". Obserwowałem kierowcę siedzącego w przedpokoju, dostał obiad i widziałem, że nie pił wcale, liczyłem także na niespodziewane i konieczne opuszczenie tego towarzystwa, które ja osobiście uważałem za margines społeczny. Śmietanka KOR-u miała na celu nas upić i podstawić dokument o współpracy z KOR-em do podpisania. Jarek zaczął ich lekceważyć śmiechem, Kuroń zrobił się zaczepny, wypinał brzuch podchodząc do mnie, chciał mnie w ten sposób popychać, odsuwałem się z obrzydzeniem, widziałem idiotę, Giedroyć udawał zamyślonego, prostując się ciągle, nie miał nic do powiedzenia w negocjacjach.

Geremk z charakterystycznym sposobem poruszania, trzymał głowę na boku, strasznie pluł jak mówi, próbowałem się odsunąć, on się przysuwał wielokrotnie. W pewnym momencie powiedziałem mu , żeby się odsunął i przestał pluć, bo nie lubię rudych. Zapytał „dlaczego" odpowiedziałem tylko, że nie lubię i koniec. Wtedy już nie było mowy o podpisywaniu czegokolwiek.

Michnik dość spokojny małomówny, z uśmiechem na ustach włączył się do dyskusji, pragnąc nas sponiewierać. Powiedział nam, że „My weźmiemy władzę, a wy Polacy pójdziecie z torbami". Giedroyć dodał, że „Nasi ludzie są już przy władzy, mamy kontakty i tylko czekamy na odpowiedni czas i ujawnimy prawdziwe nazwiska". Geremek bez kurtuazji powiedział: „Wypierdolimy Polaków i sami będziemy rządzić". Jak echo to samo powtórzy Michnik. Powiedziałem im, że to się uda po moim trupie.

Panowie korowcy używali języka bardzo ordynarnego, górnik z dołu był przy nich wtedy człowiekiem kulturalnym i powściągliwym. Geremek wykrzykiwał, że zrobią porządek z Polakami za 1968 rok za deportacje i za to, co z „nami" zrobili. Zapytałem się, co rozumie przez „nami". Jarek powiedział, że później porozmawiamy w drodze powrotnej do Jastrzębia w samochodzie. Wtedy jeszcze nie widziałem podziału na Polaków i Żydów, widziałem tylko niszczącą działalność KOR-u dla Polski i wiedziałem, że trzeba ich trzymać najdalej jak to możliwe od Śląska. Oczywiście nie podpisaliśmy dokumentu z KOR-owcami, kierowca odwiózł nas do domów do Jastrzębia. Jarek po drodze powiedział mi, że za kilka dni dowiem się dokładnie co znaczyło „nami".

Dwa dni później w Ministerstwie Górnictwa w Katowicach w gabinecie w-ce ministra Glanowskiego powiedział mi, żebym zapytał go, co znaczy „nami", ten też się roześmiał głośno i powiedział mi, że potrzebuje się przekonać na własne oczy, kto należy do KOR-u.
Samochód Fiat z ministerstwa zawiózł mnie i Jarka Sienkiewicza do Warszawy do Instytutu Narodowościowego.
W ogromnym pomieszczeniu czekały na nas już dokumenty dotyczące członków KOR-u, informacje na temat Giedroycia, Kuronia o szkalowaniu Polski i Polaków na łamach szmatławej gazety „Kultury". Informacja o Geremku o jego nienawiści i wstręcie do całego narodu polskiego, komentarze w prywatnych rozmowach.
Michnik i jego brat określeni zostali jako najgorszy żydowski motłoch. Starszy pan pokazujący nam te dokumenty był profesorem i powiedział przy odejściu, abyśmy zawsze pamiętali z kim mamy do czynienia. Byłem świadkiem właśnie takich rozmów dwa dni wcześniej. Wtedy też dowiedziałem się, że istnieją inne narodowości w Polsce jak Łemkowie, Białorusini, muzułmanie, którym wtedy polski papież blokował budowanie miejsc religijnych na terenach Polski. Wtedy też załatwiliśmy pieniądze na odbudowę meczetu koło Białegostoku dla potomków muzułmańskich osiadłych tu za czasów Batorego i odbudowę jakiegoś kościoła w Bieszczadach. Ludzie ci walczyli przez lata o przyznanie tych pieniędzy, dostali więc od nas dobrą wiadomość po powrocie z Warszawy.

Pisząc te wspomnienia pragnę przekazać tylko najdokładniejszą jak to możliwe relację z moich osobistych wspomnień.

Źródło:

http://lustracja.net/index.php/ciekawe-publikacje/164-michnik-my-wezmiemy-wladze-a-wy-polacy-pojdziecie-z-torbami

ZA

na pohybel (filmem) Twojej Polsce

„Dom zły”
Autor: Timmy   

Broniłem się przed tym filmem rękami i nogami, zwłaszcza po tym, jak Wojewódzki – imitując intonację głosu podnieconego pawiana, gdy zobaczy błyszczącą blaszkę – oświadczył, że „Dom zły” mówi coś bardzo ważnego o Polsce i Polakach. Gdy zatem dowiedziałem się, że „Dom zły” poleci w publicznej telewizji, wykupiłem czym prędzej via satelita „Drzewo życia” z Pittem i Pennem, żeby mnie jakie nie licho nie podkusiło, coby jednakowoż ten polski film zobaczyć.

O „Drzewie życia” słów kilka, bo należy dbać o koleżanki i kolegów i ostrzegać w miarę możliwości przed stratą czasu i pieniędzy. Film zaczyna się obiecująco – ładne zdjęcia, trochę górnolotnej prozy. Od razu potem punkt zwrotny – żona Pitta dostaje list z informacją, że ich syn nie żyje. Trochę dramatycznych min i przenosimy się jakieś dwadzieścia lat w przyszłość, gdzie Penn łazi chwiejnym krokiem po ultranowoczesnym kompleksie biznesowym i gada coś do siebie (niezrozumiale). Dalej jest już tylko lepiej. Widzimy następujące po sobie sceny: wybuchów wulkanów, jakichś meduz czy innych ścierwojadów pływających w oceanach, ruchu planet, wschodów słońca a wszystko to okraszone bezpretensjonalną rozmową z ‘off-u’ tej matki, co straciła syna, z Bogiem. Cięcie i w następnym ujęciu oglądamy sobie podskakujące nad rzeczką dinozaury. Te dinozaury to jednak trochę za dużo jak na moje nerwy.

Wytrzymałem jakieś 20 minut, czyli pobiłem rekord „Nagiego lunchu” Cronenberga, kiedy to wysiedziałem w kinie przez pół godziny.

Przełączyłem się na „Dom zły”. Widocznie miałem ten film obejrzeć.

Film oczywiście nie mówi nam nic z Prawdy o Polsce i Polakach, ale nie można powiedzieć, że jest kłamliwy. Nie można powiedzieć, że jest jakąś robótką zleconą przez Michnika, żeby dowalić Polaczkom. Jest prawdziwy w tym sensie, że mówi bardzo wiele o takich Wojewódzkich, którzy bardzo by chcieli, aby każdy ‘rozumny’ człowiek tak właśnie Polskę postrzegał i przede wszystkim mówi wszystko o człowieku, który ten film zrobił. Serio, w życiu nie spotkałem się z tak doskonale udokumentowaną nienawiścią do Polski. „Dom zły” to arcydzieło ohydy, to nienawiść wypływająca potężnym strumieniem wprost z przegniłych bebechów. Facet, co ten film nakręcił, stanął sobie w rozkroku nad Polską, wyszczał się, wysrał a na koniec wyrzygał wszystkim, co miał.

Pisząc o tym filmie naprawdę nie trzeba bawić się w jakieś piętrowe interpretacje, choć oczywiście na koniec jakoś spróbuję to podsumować. Sama fabuła wystarczy, bo morał jest oczywisty.

Film zaczyna się od sceny z ‘tradycyjnego, polskiego wesela’ – nawalone panie siedzą na krzesełkach i rytmicznie naciskają swoimi niewieścimi sromami na pompkę, która z kolei napełnia powietrzem baloniki. Taki konkursik. Typowy polski debilizm. Kretyńska muzyczka, idiotyczne tańce, pijaństwo (to będzie stały motyw w tym filmie), tępe, nalane gęby. Wszystko w brudnej, obrzydliwej scenerii, gdzie niemal czuć smród niedomytych gir weselników. Stado bezmózgów właśnie zrobiło sobie imprezkę.

No i na tym właśnie weselu nasz bohater poznaje swoją przyszłą żonę, bierze ślub w dwa miesiące później, ale nie żyje z nią długo i szczęśliwie, ponieważ pewnego dnia żona pada trupem na środku izby taszcząc jakieś wiadro, podczas gdy mężulek w przepoconym podkoszulku jara peta i czyta przy stole gazetę. Facet się lekko załamuje, chleje w trupa miesiącami, jakoś się jednak otrząsa i podczas kolejnego pijackiego wieczoru, oddając uroczyście mocz do szafy, postanawia zmienić swoje życie, wyjechać w okolice Rzeszowa do jakiegoś PGRu i pracować tam jako zootechnik.

Sama scena śmierci jest obrzydliwa, przede wszystkim dlatego, że pozbawiona jakiegokolwiek wyższego wymiaru, całkowicie bydlęca i prymitywna. I tak będzie w tym filmie ze wszystkim; ze wszystkim co powinno różnić nas od zwierząt, a wcale nie różni, tylko potwierdza, że Polacy niczym się od zwierząt nie różnią. Tak samo będzie z finałową sceną porodu na brudnej podłodze, w miejscu, gdzie pijani milicjanci przeprowadzają wizję lokalną – wrzeszcząca z bólu kobieta urodzi w końcu jakiegoś zakrwawionego robaka, którego ze wstrętem weźmie do rąk. Nie inaczej będzie, gdy nawalony jak wór ojciec poderżnie przez pomyłkę gardło własnemu synowi i jedyne, czym się przejmie to fakt, że ten, który faktycznie miał zginąć, ciągle żyje.

I tak dalej, i tak dalej, ale zawsze w ten sam sposób – gen ‘polskości’ polega tym, że interakcja Polaków z otaczającym światem, bez względu na wagę sprawy, sprowadza się zawsze do tego samego:
najebać się jak świnie, zaruchać, ukraść, a jak trzeba to zabić.
Polak to skończony cham i skurwysyn, upośledzone na umyśle bydlę, które funkcjonuje wyłącznie w ramach najprymitywniejszego, osobistego egoizmu. Mąż może zabić żonę, żona może upić męża i parę minut później wejść jak gdyby nigdy nic jakiemuś przybłędzie do łóżka, aby parę godzin później wraz ze świeżo zdradzonym mężem pójść ukatrupić tego samego przybłędę za kilkanaście ‘dojczmarek’.

Myślę, że wystarczy. Kto filmu nie widział, niech mi uwierzy na słowo, że jest tych scenek mnóstwo, każda zapodana z dokładnie tą samą intencją, ale każda inna, każda o czym innym, okazuje się bowiem, że o szambie to można w nieskończoność i na tysiąc sposobów.

Jeszcze jedna ważna rzecz – miejsce i czas akcji. Myślę, że nieprzypadkowo cała rzecz dzieje się podczas stanu wojennego w mateczniku polskiego konserwatyzmu i patriotyzmu – niezłomnej Rzeszowszczyźnie. Jakby mało było tego wszystkiego, o czym już napisałem, „Dom zły” pokazuje, że to wcale nie komuna uczyniła z Polaków takie bydło, tylko że Polacy tym bydłem byli od zawsze i komuna była tak naprawdę ustrojem dla Polaków stworzonym, gnojowiskiem, w którym czuli się najlepiej. W jednej ze scen milicjant przychodzi z workiem papierosów do sklepu, gdzie cała kolejka ustawiona jest i po wódę i oświadcza, że jak ktoś poda mu jakąś informację dotyczącą morderstwa, to dostanie garść fajek z tego worka. Rozzuchwaleni, brudni, bezzębni alkoholicy rzucają się na niego jak zombie, zabierają fajki i na kopach wywalają ze sklepu a wśród przeróżnych ‘chujów’ i ‘kurew’ skandują również ‘Solidarność!’. Coś trzeba dodawać?

Na koniec to, co w tym filmie najważniejsze i najbardziej ohydne zarazem. Nie ma w nim żadnego kontrapunktu, żadnego człowieka, któremu by taki stan rzeczy przeszkadzał. Jest co prawda jakiś policjant, który początkowo nie wygląda na bydlę ostateczne, ale na końcu się łamie, każe sobie wyciąć z tyłka esperal i wali wódę prosto z gwinta patrząc tępym wzrokiem na rzeźnię, która dzieje się dookoła. Tak naprawdę jedynym człowiekiem w tym filmie tj. kimś kto uważa się za człowieka, jest ten, który to piekło filmuje. Postacie świata przedstawionego to podludzie, wszyscy bez wyjątku, obrzydliwe, wstrętne insekty, które powinny zostać poddane natychmiastowej eksterminacji.

W ramach podsumowania refleksję mam jedną. Choćby zebrało się dziesięciu geniuszów krytyki filmowej i przez rok pisali jedną recenzję z tego właśnie filmu i pisali ją po to tylko, aby ludziom ten film obrzydzić, to nigdy z nim nie wygrają.

Słowo wtórne nigdy nie pokona oryginalnej historii. Jeśli chcemy z czymś takim wygrać, to musimy mieć swoją opowieść o polskości.

Nicek pisał nie raz, nie dwa o swoich Dziadkach. Czytałem to zawsze ze wzruszeniem, ale i ze złością, że najpewniej te historie po wsze czasy pozostaną żywe li tylko przy Nicponiowym wigilijnym stole.

Ze mną jest podobnie. Ja też mam swoją historię. Historię mojej Babci, która owdowiała pod koniec lat pięćdziesiątych, zostając sama, bez pracy z czterema nieletnimi córkami. Dziadek, przedwojenny inteligent, był jakimś genialnym inżynierem. Niemcy go nadszarpnęli a komuchy dobiły, choć pozwoliły mu trochę pożyć, bo potrzebowali wtedy ludzi, którzy potrafili zbudować coś, co nie zawali się na drugi dzień.

Babcia nigdy im tego nie wybaczyła. Do partii się nie zapisała, poszła do jakieś parszywej pracy i żyła z dnia na dzień bez słowa skargi, nikt nigdy nie widział, żeby uroniła nad sobą jedną łzę. Na starość zamieszkała z nami. Nauczyła mnie „Aniele Boże”, opowiadała o Dziadku, którego nigdy nie poznałem, opowiadała po prostu jak było. Wieczorem siadała przy moim łóżku i odmawiała różaniec, do dziś słyszę jej szept. Wychowała mnie. Nigdy się sobą nie zajmowała, gdy zorientowaliśmy się, że umiera, nie było już ratunku. Pozostały jej wtedy 2 tygodnie życia. W chwili śmierci zawołała mnie i poprosiła, żebym przypilnował, aby ją pochowano w obrączce. Po śmierci Dziadka nigdy jej nie zdjęła i chciała, żeby tak pozostało.

To jest mój gen ‘polskości’.

Czemu o tym piszę? Bo jestem pewien, że każdy z nas nosi w sobie taką historię. A co oglądają nasze dzieci? ‘Dom zły’. Wstyd i hańba, panowie. Wstyd i hańba.

PS.
Timmy
do  Referenta

11 marca 2012 w 11:56

Referencie,
Super się Ciebie czyta, ale – przynajmniej ja – nie zawsze do końca rozumiem, co chcesz przekazać. Jeśli więc zacznę bredzić w odpowiedzi przeinaczając Twoje intencje, to wal śmiało. Nie obrażę się.
Mój tekst jest świadomie i programowo nieobiektywny, ponieważ, jako recenzent, czuję się z tego obiektywizmu całkowicie zwolniony. Przyjmuję po prostu metodę narzuconą przez narrację opisywanego filmu. Nie uważam, że powinienem coś ‘rozumieć’, umieszczać wszystko w jakimś artystycznym kontekście, ponieważ sam reżyser nie aspiruje do jakiejkolwiek wielowymiarowości. Myślę, że on ‘nie chce’ zrozumieć, bo – gdyby chciał – to by potrafił. Nie wierzę, że człowiek o takim talencie nie widzi rzeczy w wymiarze większym niż ‘hiperrealizm’. Inaczej: reżyser pokazuje, co chce pokazać, a nie to, co rzeczywiście widzi.
Oczywiście, że widziałem tysiące gorszych filmów i zgadzam się, że od strony artystyczno/koncepcyjno/wizualnej „Dom zły” na pewno jest wydarzeniem. Ale co z tego? Widziałem również tysiące otyłych, ociężałych facetów, którzy po wejściu po schodach na drugie piętro mdleją ze zmęczenia, ale nie uważam ich za ‘gorszych’ od wysportowanego bandyty, który potrafi zabić człowieka gołymi rękami w dziesięć sekund. W kontekście, w jakim ja to umieszczam, to nie ma żadnego znaczenia.
Istotą sprawy jest ‘to coś na kształt szantażu’. Już się tłumaczę.

Po pierwsze: z tym filmem nie da się inaczej dyskutować jak tylko poprzez rozciągnięcie kontekstu na świat realny, ponieważ w świecie przedstawionym nie ma żadnego punktu zaczepienia do polemiki. Gdybyśmy zapytali słowami serialowej piosenki ‘gdzie jest ten lepszy świat?’, to w samym filmie go nie znajdziemy. Więc albo znajduje się po drugiej stronie kamery, albo nie ma go wcale, no i wtedy niech przyjdą te ruskie i te niemce i nas wytłuką napalmem.
To jest mój główny zarzut wobec tego filmu – że jest tchórzliwy. Taka straszna ta Polska, to pokażże chłopcze tę twoją Polskę wyśnioną i wymarzoną. Ty do niej należysz? I kto jeszcze? Wojewódzki? Warszafka z Galerii Mokotów i Promenady? Czy może jej nie ma wcale, a sam się uważasz za ‘Europejczyka’? No dalej, masz jaja pluć nam w twarz, to zdobądź się na odwagę, żeby wyznaczyć nam jakiś kierunek.

Po drugie: nie uważam, że powinienem wstydzić się swojej osobistej historii, tj. zachować się na poziomie i zatrzymać ją dla siebie. To jest właśnie to ‘gadanie Michnikiem’, ten sposób myślenia, który daliśmy sobie zaprogramować ‘bez naszej wiedzy i zgody’. Nasze babcie dręczone przez komuchów to jest już passe? Już nie wypada o tym gadać, bo przecież nowa Polska, nowe wyzwania, informatyzacja i prawa człowieka? Ale mieszanie naszych babć z błotem zawsze będzie trendy, mam rozumieć? Referencie, karty na stół – w dupie to mam, co sobie michniki o mnie pomyślą, że się będą ze mnie śmiać majory, kaszmiry i szewaliery. ‘Ch’ im w ‘d’, że się tak wyrażę.
A tak poza tematem – takich ludzi, jak w tym filmie widziałem tylko i wyłącznie w warszafce. Miałem swój epizod w stolicy w zeszłym roku, w trzy miesiące zestarzałem się trzy lata, a na dodatek trafiłem do biznesu, który handlował lansem z najwyższej półki. To jest dopiero ‘dom zły’. Co prawda dziewczyny mają wydepilowane pachy, z mord im nie śmierdzi, pachną diorem i zamiast puszczać się za stodołą dają dupy w marmurowym kiblu, ale cała reszta zgadza się co do joty
Pozdrawiam,
Timmy