zapomnieć na zawsze dr. Goebbelsa

"Nie pozwolimy na to, by prawica pozostała bez własnych mediów."

Komentując swój projekt red. Sakiewicz powiedział, iż: "Normalnie organizowanie dziennika zajmuje około roku i potrzeba na to przynajmniej 100 mln zł." 

We wrześniu startuje dziennik "Gazety Polskiej"

Wizja Orwella

To prawdopodobnie najważniejsza książka, jaką wydano na świecie w XX wieku. Książka-ostrzeżenie przed niebezpieczeństwami, które są aktualne dziś bardziej niż wtedy; które się nasilają. Przed 62 laty ukazało się pierwsze wydanie powieści George’a Orwella (*25 VI 1903 †21 I 1950) Rok 1984.

Eric Arthur Blair znany jest na całym świecie pod pseudonimem literackim George Orwell, choć użył tego pseudonimu dopiero w roku 1932.
Pochodził z rodziny brytyjskiego urzędnika. Po ukończeniu Eton College (1917-21), podjął pracę w policji imperialnej na terenie Birmy, ale po 6 latach porzucił ją.

Pracę dziennikarską rozpoczynał w Paryżu (1928-29), ale jego największe, wstrząsające doświadczenie dziennikarskie i doświadczenie całego życia to udział w hiszpańskiej wojnie domowej (1936-36), po stronie republikańskiej, w przybyłych z W. Brytanii oddziałach ochotników, zmobilizowanych przez Independent Labour Party. Był zdeklarowanym przeciwnikiem „marksizmu” w wydaniu Sowietów i Stalina. Wraz z żoną, Irlandką Eileen O’Shauhnessy, musiał się przez jakiś czas ukrywać (1937) przed represjami organizowanymi przez sowieckie siły specjalne na terenie ogarniętej wojną Hiszpanii, skierowanymi przeciwko niemoskiewskim marksistom, z którymi Orwell był związany od początku pobytu w Hiszpanii. 20 maja 1937 był ranny. Miesiąc później, wraz z Eileen, powrócił przez Francję do Anglii. Umarł przedwcześnie, 13 lat później, na gruźlicę, której się nabawił w Hiszpanii. W młodości był socjalistą. Po wojnie, po doświadczeniach z sowieckim komunizmem i brunatnym socjalizmem niemieckim, nie był już tego pewien…

Zapamiętamy, jako Polacy, że w czasie Powstania Warszawskiego Orwell ostro krytykował w prasie postawę brytyjskiej inteligencji („lewica” prosowiecka, zauroczona wujaszkiem Joe…) wobec Polski i jej nowej niewoli, uległość rządu brytyjskiego wobec Stalina. Był oburzony komentarzami lewicowych pismaków na temat Procesu Szesnastu. Niewielu mieliśmy takich rzeczników na gruncie brytyjskim jak „socjalista” Orwell…

Żeby zrozumieć jego znaczenie w literaturze i w ogóle w historii naszej cywilizacji, wystarczy przypomnieć kilka słów, wyrażeń i zwrotów, których używamy w opisie naszych lęków przed przyszłością świata, nie zawsze pamiętając, że to napisał Orwell:

Wielki Brat patrzy (Big Brother is watching you)… Wszystkie zwierzęta są równe, ale niektóre są równiejsze (all animals are equal, but some animals are more equal)… nowomowa (new-speak)… policja myśli (thought police)… dwójmyślenie (doublethink)… Ministerstwo Miłości… Ministerstwo Prawdy…

Dodajmy do tego kilka cytatów, które nigdy nie przestaną nas niepokoić, zadziwiać przenikliwością i aktualnością:

1. Słowo „faszyzm” – będące w powszechnym użytku – pozbawione jest niemal zupełnie znaczenia. Słyszałem, jak „faszystami” nazwano rolników, sklepikarzy, Kredyt Społeczny, kary cielesne w szkołach, polowanie na lisa, walki byków… (1944)

2. Zwierzęta w ogrodzie patrzyły to na świnię, to na człowieka, potem znów na świnię i na człowieka, ale nikt już nie mógł się połapać, kto jest kim… (1945)

3. Polacy zostali oskarżeni o to, że usiłowali zachować niepodległość własnego państwa, jednocześnie przeciwstawiając się narzuconemu ich krajowi marionetkowemu rządowi, jak również o to, że pozostali wierni rządowi w Londynie, który był w tym czasie uznawany przez cały świat, wyjąwszy ZSRR (1945).

4. Państwa totalitarne to rodzaj teokracji, w których kasty rządzące, w celu utrzymania swojej pozycji, przypisują sobie boską nieomylność… (1946)

5. Do przyszłości, czy przeszłości, do czasów, w których myśl jest wolna, w których ludzie różnią się między sobą i nie żyją samotnie. Do czasów, w których istnieje prawda (...) Z epoki identyczności, z epoki samotności, z epoki Wielkiego Brata, z epoki dwójmyślenia pozdrawiam was! (1949)

6. Lepsze jest działanie od bierności. W grze, jaką prowadzimy, nie możemy odnieść zwycięstwa. Ale niektóre przegrane są mimo wszystko lepsze od innych… (1949)

Natychmiast po powrocie z Hiszpanii do kraju powstała jego najbardziej znana, poza Rokiem 1984 i Folwarkiem zwierzęcym, książka W hołdzie Katalonii, w której przenikliwy autor demaskował prawdzie oblicze hiszpańskiej tragedii, podsycanej na rozkaz z Moskwy przez jej służby specjalne NKWD i GRU (wywiad wojskowy), dążące nie tyle do przeprowadzenia rewolucji społecznej, co do przejęcia w Hiszpanii realnej władzy. Najbardziej znany oficer NKWD pochodzenia polskiego, wykonujący w Hiszpanii czarną robotę – po wojnie wypromowany przez sowiecką propagandę na „polskiego generała” [!] i polskiego „bohatera narodowego” – to Karol Świerczewski vel „generał Walter”, co się „kulom nie kłaniał”. W ostatnich latach, po dojściu do władzy w Hiszpanii socjalistów, tamtejsi pogrobowcy Stalina upominali Polaków za brak szacunku dla „bohatera” i znoszenie licznych nazw ulic jego imienia, z czasów Polski sowieckiej!

Powieść Folwark zwierzęcy (Animal Farm 1945, polskie wydanie 1947) – to bajka polityczna, nawiązująca do prostej, klasycznej konwencji bajek Ezopowych. Przyniosła Orwellowi sławę już nie tylko w Anglii. Orwell opisał najprostsze mechanizmy „rewolucji”, przewrotu politycznego i objęcia władzy przez nową klasę, bardziej bezwzględną, represyjną i żądna władzy niż ci, których obalono. W Polsce sowieckiej Folwark zwierzęcy był bezwzględnie zakazany przez cenzurę jako powieść z kluczem, wyjaśniającą podstawowe mechanizmy rewolty bolszewickiej w Rosji i jej okrucieństwa.

Powieść Rok 1984 (Nineteen Eighty-Four 1949, polskie wydanie 1953) utrwaliła sławę Orwella, choć czytana była na różne sposoby. Na Zachodzie przede wszystkim jako antyutopia, odmiana powieści S-F. W krajach zdominowanych po wojnie przez Sowiety jako odsłonięcie rdzenia państwa totalitarnego typu bolszewickiego! Czekaliśmy na ten rok 1984 jak wariaci! Czekaliśmy na cud! Teraz targa nami niepokój, bo ciągle nie wiemy, czy komunizm upadł a przecież od roku 1984 minęło już 27 lat… Totalna kontrola człowieka przez państwo kojarzyła nam się wyłącznie z Sowietami. Teraz widzimy, że różne propozycje Unii Europejskiej w tym zakresie wykraczają daleko poza propozycje bolszewickie i być może wizjoner Orwell chciał nas ostrzeć nie tyle przed totalitaryzmem bolszewickim, co raczej przed tym, co zbudują jego fani na Zachodzie! Oni nie upadli!

Głównym bohaterem powieści Rok 1984 jest Winston Smith, pracownik Ministerstwa Prawdy. Zajmuje się on „aktualizowaniem” prasy. Usuwa nazwiska osób, które straciły łaskę władzy, poprawia błędne prognozy rządu (by udowodnić, że rząd nigdy się nie myli…), usuwa z gazet niespełnione obietnice rządu (dziś  by się przydał!), czasami pisze stare artykuły na nowo!

Widząc bezsens swego życia i szaleństwo systemu, Smith zaczyna samodzielnie myśleć. To jest początek jego buntu. Popełnia „myślozbrodnie”. Zaczyna zapisywać swoje myśli. Notatka z opisu obejrzanego filmu zmienia jego stosunek do Wielkiego Brata.

Poznaje Julię – młodą kobietę z Ministerstwa Prawdy. Zakochują się w sobie, ale miłość i przyjaźń są w tym państwie zabronione. Więc razem buntują się przeciwko partii.

Winston dopuszcza się kolejnych „zbrodni”, m.in. bez pozwolenia opuszcza na kilka godzin Londyn (realia sowieckie są tu aż nadto widoczne!).

Przegrywa. Jest aresztowany, przyznaje się do „winy”. Ale celem śledztwa nie jest udowodnienie „winy”, lecz pranie mózgu „zbrodniarza”. Powieść kończy się dramatycznie: Winston zdradza Julię. Znów kocha Wielkiego Brata…

Post scriptum do Orwella

Na 20-lecie Orwellowskiego roku 1984 Robert Kane Pappas zrealizował ponadgodzinny film dokumentalny Orwell przewraca się w grobie (2004). Film przedstawia badania relacji między mediami, korporacjami i rządami. Udowadnia, że rzeczywistość przerosła Orwellowską fikcję, w której nad ludźmi sprawowano kontrolę myśli. Teraz odbywa się to prościej, przy pomocy mediów…

Według wybitnej amerykańskiej eseistki Joan Didion, media nie relacjonują wydarzeń, lecz… zarządzają nimi! Decydują, co jest, a czego nie ma! Decydują, o czym się publicznie rozmawia, a o czym nie, nawet jeśli jest bardzo ważne! To zjawisko deregulacji rynku medialnego, występujące od lat 80. To nie jest zjawisko samoistne. W filmie stawia się tezę, że istnieje agenda, napędzana przez główne korporacje medialne, która się tym zajmuje!

Orwell nie da nam spokoju jeszcze przez wiele lat…

 

Na zdjęciu: George Orwell (*25 VI 1903 †21 I 1950) – zdjęcie z roku 1933. Źródło Wikipedia

 http://wolnapolska.pl/index.php/item/8-czerwca-1949.html

 George Orwell :: Rok 1984 - audiobook

APPENDIX.

"Szkoda na Was kul"

Legionista wpadł do mnie na blogspocie, i zostawił mi linki z przemarszu Kiboli Legii Warszawa w związku z rocznicą wybuchu Powstania Warszawskiego. I drugą, z zatrzymania Piotra Staruchowicza, w drodze z tych uroczystości. Dzięki stary, pewnie sprawa dotarłaby do mnie z opóźnieniem.

Ta druga wisi (za przeproszeniem) na stronach gazety polskiej, która, trzeba przyznać, zachowuje się w sprawach kibicowskich wzorowo.

http://vod.gazetapolska.pl/330-zatrzymanie-starucha

1. Ewidentna prowokacja służb, ewidentna, zwijają z niewiadomych przyczyn faceta właśnie w rocznicę wybuch PW, mogli każdego dnia o każdej porze ale wybrali ten dzień, metody znamy, nie? To jest pierwszy symbol podobieństw dzisiejszej Polski, i tej sprzed 89 roku.

2. W tytule zawarłam tekst "psa" który rzucił to do Kibiców Legii, "szkoda na Was kul". Drugi symbol minionej (tak nam się kiedyś zdawało) epoki komunizmu, prawda? znamy historię, trochę czytaliśmy i wiemy, że takie teksty też padały.

3. I bardzo, ale to bardzo ciekawy wątek karetki pogotowia, przyjechała ale żeby pan doktor się zabrał od razu za niesienie pomocy, to niekoniecznie (niech sobie sukin..syn pocierpi, po co tutaj przylazł) co więcej zamiast zamknąć się i wykonać to co do niego należało, to zachowywał się równie arogancko i prowokacyjnie jak ten pies. I to jest trzeci symbol sovieckiej mentalności. Nie ważne w jakim jesteś wieku, jak jesteś człowiekiem radzieckim, tak wychowanym albo tak ukształtowanym, to nim jesteś.

Druga sprawa, to protekst kibicowski, po pierwszej kolejce jak widzieliśmy, wszystkie ekipy kibicowały, taką podjęły decyzję, choć nic się w temacie represji rządowych nie zmieniło. Śledziłam nasze forum, i wczoraj wszystkie grupy kibicowskie Lecha Poznań zdecydowały o kontynuacji protestu, co uważam za zachowanie absolutnie konieczne, i logiczne.

Poniżej oświadczenie, bo pewnie niewielu tam zagląda regularnie:

"Oficjalne oświadczenie wszystkich grup kibicowskich Lecha Poznań.

W dniu dzisiejszym odbyło się spotkanie wszystkich aktywnie działających grup kibicowskich Lecha Poznań. Na spotkaniu podjęliśmy zgodną decyzję o kontynuacji rozpoczętego w zeszłej rundzie protestu.

Decyzja spowodowana jest:
1. Narastającymi represjami stosowanymi wobec kibiców oraz niektórych klubów przez Rząd miłościwie nam panującego premiera Donalda Tuska oraz podległe mu Urzędy Wojewódzkie oraz służby mundurowe. Represje te nakładane są pod pozorem walki z chuligaństwem, a faktycznie obliczone są na niszczenie przez władzę oraz część mediów oddolnego ruchu społecznego, tworzonego przez kibiców.
2. Wprowadzaniem niekorzystnej polityki biletowej oraz stosowaniem bezpodstawnych utrudnień i prób ograniczenia swobody kibiców przez Zarząd klubu, co skutkuje w chwili obecnej brakiem porozumienia pomiędzy kibicami, a klubem.

W przeciwieństwie do pozostałych ekip z polskiej Ekstraklasy nie mamy zamiaru udawać, że sytuacja wytworzona w poprzedniej rundzie uległa jakiejkolwiek zmianie.
Prowadzony przez nas protest będzie kontynuowany w następującej formie:

1. Wyjazd na mecz do Lubina odbędzie się z naszym udziałem, jednakże pojedziemy na niego w czarnych barwach - bez barw klubowych, bez fan oraz bez dopingu przez większość meczu.
2. Mecz Lech Poznań – Ruch Chorzów rozgrywany we Wronkach odbędzie się bez udziału zorganizowanych Grup Kibicowskich.
3. Kolejne mecze wyjazdowe odbędą się z naszym udziałem, jeżeli otrzymamy na nie bilety oraz osiągniemy porozumienie w sprawie ich dystrybuowania. Podobnie jak w przypadku meczu w Lubinie – nie zabierzemy fan oraz innych akcesoriów kibicowskich. Konsekwentnie jeździmy w czarnych barwach.
Mecze wyjazdowe z GKS Bełchatów, Polonią Warszawa oraz Podbeskidziem Bielsko-Biała, zostaną przez nas odpuszczone w ramach protestu.
4. Na mecze wyjazdowe będziemy udawać się zorganizowanym transportem grupowym
w celu uniknięcia możliwych prowokacji służb oraz większej integracji poszczególnych grup oraz kibiców niezrzeszonych w istniejących grupach kibicowskich.
5. Mecze domowe rozgrywane na stadionie przy ulicy Bułgarskiej odbędą się w następującej formie:
- mecze z Jagiellonią Białystok, Koroną Kielce, Widzewem Łódź, ŁKS Łódź oraz Zagłębiem Lubin zostaną przez nas odpuszczone organizacyjnie. Decyzję o przyjściu na powyższe mecze pozostawiamy każdemu członkowi Grup Kibicowskich oraz wszystkich wspierających nas kibiców do osobistego podjęcia.
- mecze z Wisłą Kraków oraz Legią Warszawa odbędą się z naszym udziałem. Jednakże nie zostaną wywieszone fany oraz nie będzie prowadzony zorganizowany doping przez większość spotkania. Na mecze przychodzimy w czarnych barwach.
Mecze te nie zostaną całkowicie odpuszczone, aby dobitniej uzmysłowić kontrast pomiędzy naszymi rozśpiewanymi trybunami oraz pustym stadionem.
6. Decyzję co do innych form protestu na poszczególnych meczach oraz poza nimi podejmować będziemy na bieżąco na podstawie analizy sytuacji.
7. Decyzję w sprawie kupna karnetów pozostawiamy każdemu do osobistego rozważenia.

Wszystkich kibiców Lecha Poznań, którzy od lat wspierają naszą działalność prosimy o zrozumienie naszej decyzji oraz aktywne włączenie się w zapowiadane formy protestu.
Protest, który rozpoczęliśmy nie jest łatwy i zapewne nie skończy się jutro, także wszyscy musimy uzbroić się w cierpliwość oraz dołożyć swoją kibicowską cegiełkę w czasie rozgrywanych meczy.
W związku z możliwą zmianą sytuacji ogólnokibicowskiej oraz toczącymi się równolegle rozmowami z organizatorami rozgrywek oraz klubem, przedstawione powyżej decyzje mogą ulec zmianie.
Wierzymy, że podjęta przez nas decyzja jest słuszna oraz długofalowo przyniesie same pozytywne skutki oraz oczekiwany przez nas powrót do normalności kibicowskiej.

Grupy Kibicowskie Lecha Poznań "

Autor: Anna o środa, sierpień 03, 2011 10 komentarze