Święto Narodowe 3 Maja - kiedy znów w Wolnej Polsce ?

Święto Narodowe 3 Maja

Obchody rocznicy uchwalenia Konstytucji 3 Maja odgrywały i odgrywają ważną rolę w życiu narodowym i społecznym kraju. W Wojsku Polskim, w którym w okresie II RP służyli nie tylko Polacy, ale także Ukraińcy, Żydzi, Białorusini, Niemcy i Litwini, święto to spełniało także rolę edukacyjną, podtrzymywało tradycję historyczną.

W latach 1919-1939 w dniu Święta Narodowego 3 Maja Wojsko Polskie organizowało liczne rewie i defilady, podkreślając swój związek ze społeczeństwem. Propaństwowa rola wojska przejawiała się m.in. działalnością oświatową i wychowawczą. Prowadzono zbiórki pieniędzy na „Dar Narodowy 3 maja”, z myślą o wspieraniu finansowym Polskiej Macierzy Szkolnej, Towarzystwa Szkoły Ludowej, Towarzystwa Czytelni Ludowych, Macierzy Cieszyńskiej, Macierzy Gdańskiej.

Święto Narodowe 3 Maja uroczyście obchodzono w Wojsku Polskim także w latach II wojny światowej.

więcej...

APPENDIX.

Rocznica Konstytucji 3 maja

"Od kilku dni zachmurzone niebo, smutne i zapłakane, jak gdyby na znak czarodziejskiej różdżki, w dzień święta narodowego, okryło się najczystszym lazurem zsyłając na ziemię pęki gorących promieni, dziwną radością napełniając dusze, serca i stolicy nadając aureolę majestatu. Naród cały, w poczuciu wielkiej, niezapomnianej rocznicy, dzień ten obchodzić postanowił uroczyście. Od wczesnego rana zaczęto dekorować domy barwami narodowemi, tak że wkrótce na wszystkich ulicach powiewały chorągwie, modrym amarantem śmiały się transparenty, a girlandy z zielonej jedliny gęsto zwieszały się z balkonów. Sklepy zamknięto wszystkie, a odświętnie przybrane gromadki śpieszyły bądź na stokach cytadeli, bądź do katedry, gdzie zanoszono dziękczynne modły z okazji wiekopomnej rocznicy.

Na stokach cytadeli, tam gdzie wznosi się krzyż męczennika, bohatera Traugutta odprawioną została uroczysta msza św.

Krzyż przybrano zielenią i kwiatami, złożono też przed nim wspaniały wieniec od wojska gen. Hallera. Od wczesnego ranka na obszerne pola nadciągały delegacje ze sztandarami, grupując się malowniczo na wzgórzu przy krzyżu, dalej nadciągały szkoły i tysiące publiczności, wreszcie jeden  bok zajęły armie polskie.

Uroczystą mszę św. celebrował ks. arcybiskup Kakowski w otoczeniu licznego duchowieństwa. Miejsca przed ołtarzem zajęli Naczelnik Państwa Piłsudski, gen. Leśniewski za sztabem, ambasador Pralon ze swoją świtą - przedstawiciele misji koalicyjnej, wszyscy ministrowie z zastępcą premiera min. Wojciechowskim na czele i delegacja sejmu.

Pod jasnem, pogodnem niebem, wśród uroczystej ciszy celebrowano świętą ofiarę za pomyślność kraju naszego. Z tysięcy ust biegł korny szept, hen ku niebom, szept prośby czy błagania o przyszłość szczęśliwą.

Po nabożeństwie tuż obok krzyża zasadzono drzewo wolności.

3 maja 1791 roku w Krakowie, w pobliżu dzisiejszego teatru, takie drzewo zasadził Tadeusz Kościuszko. Przetrwało ono burze, lata łez i niewoli, coraz silniej, potężniej zapuszczając korzenie w ziemię jak ten lud polski, który mimo wszystko wrósł w nią i wydrzeć się nie da. Nad krakowskiem drzewem, po stu kilkunastu latach zabłysło słońce wolności. Na stokach cytadeli, owej polskiej Golgoty, w pierwsze dni pierwszej wolnej wiosny zasadzono podobne drzewo. Niech ono rośnie i rozwija się na pamiątkę dnia wielkiego, na chwałę ziemi naszej ojczystej.

Podczas uroczystości sadzenia pierwszą łopatę ziemi rzucił Naczelnik Piłsudski, drugą min. Wojciechowski. Za ich przykładem poszli inni obecni dostojnicy polscy i sprzymierzeni.

Wreszcie przed Naczelnikiem Państwa i otaczającemi go władzami odbyła się defilada wojskowa.

Wśród dźwięków orkiestr w pełnym rynsztunku przeciągnął oddział żandarmerii, a potem szły pułki Hallera, piechota, szkoła podchorążych, spieszona kawaleria, marynarka polska, lotnicy, ułani i baterja artylerii.

Wśród niemilknących okrzyków, wśród padających kwiatów żołnierze polscy. Oddział za oddziałem, wyprężeni jak struny, szli ci, którzy krwią i bliznami odkupywali wolność Ojczyzny. A młode majowe słońce całowało te dziecinne nieraz, a nieraz zmarszczkami i bliznami poorane skronie, kładło się w srebrnych błyskach na ostrzach bagnetów i szablic, które niejedno wraże serce w obronie matki ziemi wydarły.

Szły wojska polskie - szli dumnie bohaterowie. Wczoraj - Dziś i jutra, a tłum ich witał - witał radośnie dzieci swoje.

Cześć wam żołnierze!

W katedrze także odbyło się solenne nabożeństwo. Na fotelach dla ministrów zasiedli: marszałek Sejmu Trąmpczyński, generał Majewski, zapewne jako przedstawiciel wojskowości. Uroczystą sumę celebrował arcybiskup Kakowski w otoczeniu licznego kleru. Asystował biskup Ruszkiewicz, prałaci i kanonicy. Krzesła w presbiterium zajęli posłowie sejmowi, rada miejska, magistrat i przedstawiciele rozmaitych instytucji, armji i prasy.

Kazanie okolicznościowe, pełne głębokiego uczucia patriotycznego wygłosił ks. prof. kanonik Szlagowski. Główną nawę zajęły w dwa szpalery przedstawiciele cechów z chorągwiami, i różnych zrzeszeń.

Po skończonem nabożeństwie duchowieństwo, posłowie, rada miejska i magistrat wyruszyli przez Plac Zamkowy, Senatorską, Plac Teatralny, Nowosenatorską i Trębacką do Krakowskiego i stanęli na czele pochodu, tuż za wojskiem.

Na placu zamkowymi oddziały wojsk i instytucje biorące udział w uroczystości połączyły się z tymi, którzy byli w katedrze i rozpoczął się imponujący pochód. Przeciągnął on ulicami Krakowskie Przedmieście, Nowy Świat, Aleje Ujazdowskie, Bagatela, Marszałkowska, by przy dworcu wiedeńskim się rozwiązać.

Rozpoczynały go oddziały wojsk w tym samym porządku, jak podczas defilady.

Dalej kroczył kilkutysięczny pochód Narodowego Związku Robotniczego ze sztandarami i napisami: "Cześć bohaterom Lwowa i Wilna", "Orawa i Spisz dla Polski", "Proletariat polski nie odda Śląska Cieszyńskiego", "Żądamy Gdańska i własnego morza", "Górny Śląsk musi być nasz".

Następnie szło duchowieństwo warszawskie, Sejm z marszałkiem Trąmpczyńskim na czele, Warszawskie Towarzystwo Dobroczynności, weterani roku 1831 i 1863, stron, kresów wschodnich z wieńcem. Klub mieszczański, Stowarzyszenie Kupców Polskich, stronnictwo demokratyczno-narodowe, Stowarzyszenie Rozwój, szkoły państwowe, Stowarzyszenie Techników, kolejarze drogi warszawsko-wiedeńskiej, P.M.S. "Lutnia" i Stowarzyszenie Kelnerów.

Przepiękny widok przedstawiały cechy ze sztandarami. Zajęły one oba brzegi jezdni, środek wypełnili ułani. Ostatnią część pochodu stanowiło Stow. robotników chrześcijańskich, klub Wioślarzy, artyści scen polskich, klub kobiet polskich i wreszcie dziatwa szkolna w imponującej ilości kilkudziesięciu tysięcy.

Podczas pochodu śpiewano pieśni, polskie patrjotyczne i wznoszono okrzyki, które podchwytały z entuzjazmem tłumy publiczności.

Wracającego z defilady podczas pochodu Naczelnika Państwa witano szczególnie gorąco i entuzjastycznie.

Pochód rozwiązał się o godz. 3 po południu. Był pełen powagi i odbył się w największym porządku". Kurjer Polski, nr 107, 4.05.1919

http://www.caw.wp.mil.pl/pl/210.html

APPENDIX II.

Konstytucja 3 Maja: już wtedy w ławach Polskiego Sejmu zasiadali zdrajcy.

KP, 3 maj, 2012 - 19:20 

• Kraj
 
• Święto Konstytucji 3 Maja
• zdrada

Już wtedy błędem było przyznanie jawnym sprzedawczykom pełnego prawa do uczestnictwa w debacie publicznej i tolerowanie państwowego nihilizmu. Już wtedy polscy patrioci musieli użerać się ze zidiociałą "naćpana hołotą", staropolską odmianą lemingów, rozbudowaną i świetnie zorganizowaną agenturą wpływu i swoje reformy przeprowadzać półjawnie, wbrew salonowcom.

Niestety także wtedy wielu prawdziwych i gotowych na poświęcenia patriotów miało naiwne - choć dobrodusznie - złudzenia że przecież "naród szlachecki" może i jest ogłupiony ale nie będzie w swojej masie prezentował postawy samobójczej, że może zdrajcy nie są wcale zdrajcami a tchórze może nabiorą odwagi. Jak wtedy skończyły się te wszystkie złudzenia? Jawnych zdrajców wieszać zaczęto dopiero w sytuacji beznadziejnej, a gdyby uczyniono to odpowiednio wcześniej?

Dziś rzecz jasna nie ma mowy o "wieszaniu zdrajców" ale osobiście z niepokojem obserwuję, że wielu z nas ma te same złudzenia, a zdrajcy tak samo jak wtedy bezwstydnie panują w salonowych mediach, zasiadają w poselskich ławach i nadają ton debacie publicznej.

Tak samo jak wtedy podważanie istnienia niepodległej Polski i polskiego narodu uważane jest co najwyżej za "przedwczesne" deklarowanie prawdziwych intencji, błąd taktyczny, ale w sumie przyjmowane jest ze zrozumieniem przez lemingów i sprzedawczyków, a z jałowym oburzeniem przez patriotów.

Czas chyba ostatni aby porzucić złudzenia i przestać dziwić się, że zdrajcy z nami walczą i nie chcą "nawrócić" się na patriotyzm. Jesteśmy w mniejszości, ale dość liczni aby zdrajcy zaczęli się nas bać. Nie mamy co prawda armii, ale możemy BYĆ armią.

» 

• KP - blog
  \

Wszak latarni w Warszawie /i gdzie indziej/ dosyć.

APPENDIX III.

..

Opracowania_MATRIX_UE_2002

Unijny MATRIX – co, skąd i jak pobrać.

SKORZYSTAJ z bardzo wygodnej w użyciu KARTY NAWIGACYJNEJ KN1Przy jej pomocy pobierz kartę KN1_LOK i zrzuć sprawnie i szybko cała zawartość tej witryny [jozefbizon.wordpress.com] na własny dysk lokalny. Prezentowane tu treści nie są tuzinkowe i mogą długo się nie ostać.

Rozdział_I.  OPRACOWANIA 2002 r. z cyklu „Zbudowane mechanizmy władzy kolonialnej nad Polską” [wraz ze schematami w kolorze tych mechanizmów] –
autor Józef Bizoń [e-mail: boguchwala@go2.pl ]  SEE

1. 5 -  MATRIX 1 – Mechanizmy władzy kolonialnej nad Polską – PDF
2. 5 -  MATRIX 2 – Samorządy terytorialne na usługach UE cz.1 – PDF
3. 5 -  MATRX 3 – Samorządy terytorialne na usługach UE cz.2 – PDF
4. 5 – MATRIX 4 – Województwo podkarpackie a UE – PDF
5. 8 – Sprzedali Polskę i Polaków Unii Europejskiej – NAZWISKAMI – PDF

Rozdział_II.  Akty prawne i dokumenty do opracowań 2002 r.

Zawiera oficjalne dokumenty do ściągnięcia, na których bazują opracowania z 2002 r.Ułatwiają one rozumienie i analizę tych opracowań z 2002 r. [są one konieczne]. Również samemu bardzo wiele rzeczy można wywnioskować z tych dokumentów – co nie zostało podniesione w opracowanich z rozdziału I.

1.  - Zdradziecki “Układ europejski z 16.12.1991 r.” – akt prawny PDF
2.  - Obwieszczenie koncepcji przestrzennego zagospodarowania Polski – akt prawny PDF
3.   5 – Obwieszczenie koncepcji przestrzennego zagospodarowania Polski –    DOC  [przydatna do analiz]
4.  - Rozpracowanie duchowieństwa parafialnego [ISP] – PDF
5.  - Program ogłupiania społeczeństwa [PIS] UKIE - PDF

Boguchwała A.D. 14 września 2011 r. – mgr inż. Józef Bizoń