Harcerze Polski * 3. Staszowska Drużyna Harcerska

O Drużynie...

3. Staszowska Drużyna Harcerska

• Strona Główna
 
• Drużyna
 
• Członkowie
 
• Galeria zdjęć
 
• Forum
 
• Linki

Kontakt

3. SDH
3_sdh@wp.pl
gg:5770888

Mundury

Pozwoliliśmy sobie na wprowadzenie mundurów polowych do naszej harcerskiej pracy. Było wiele czynników które przekonały nas do takich działań. Zawsze na spotkaniach z rodzicami spotykaliśmy się z problemem brudnych mundurów po każdej zbiórce, a w tym mundurze mamy iść do lasu, jak również do kościołą, bądź inne na uroczystości państwowe. Znaleźliśmy mundur który mało się brudzi, jest z dobrego materiału, sprawdzony i przede wszystkim tani.

Mundur Galowy

Mundurem Galowym naszej drużyny jest nic innego jak mundur zgodny z regulaminem mundurowym ZHP. Nasze barwy to czerń i bordo. Nosimy czarne chusty z bordowymi obszyciami, tak samo wyglądają nasze naramienniki. Do spódnic i krótkich spodni nosimy czarne getry z bordowymi wywijkami. Na głowach mamy bordowe berety z lilijką nad lewym okiem i oznaczeniem stopnia. Chusty trzymane są przez czarne pierścieie, w zależności czy harcerz jest instruktorem bądź nie, na pierścieniu widnieje złota bądź srebrna lilijka. Przez okres próbny członek drużyny nosi białą chustę, gdy wkracza w nasze szeregi otrzymuje prawdziwą chustę drużyny. Niemamy w zwyczaju wyszywać sprawności. Na rysunku obok przedstawiamy Plakietkę Drużyny.

Mundur Polowy

Mundur Polowy to wysokie ciemne buty, spodnie i bluza w kamulfażu Flektarn lub WP wzór puma 98. Pod spodem czarny, zielony, bądź oliwkowy T-shirt. Planujemy aby na mundurze widniała tylko wygaszona plakietka drużyny, lecz dotychczas nie mamy na to środków finansowych. Na głowach nosimy borowe berety, takie jak w mundurze galowym.

Bohater

Jan Piwnik
"Ponury", "Donat" został pośmiertnie awansowany do stopnia majora. Dwukrotnie odznaczony był Krzyżem Virtuti Militari i Krzyżem Walecznych. "Donat" został podwójnie pochowany - po raz pierwszy w Wawiórce nad Niemnem w 1944 roku i po raz drugi - w krypcie opactwa Ojców Cystersów w Wąchocku, po odbyciu swojej "ostatniej drogi" na ramionach towarzyszy broni - 10 - 12 czerwca 1988 roku - w 44 rocznicę bohaterskiej śmierci.

Nazwa cichociemni powstała w sposób bardzo prozaiczny. Żołnierze powracający z kursów do macierzystych jednostek byli zobowiązani do zachowania całkowitej tajemnicy. W.K. Stasiak wspomina: "Po zakończeniu odprawy z dowódcą spotkaliśmy się wreszcie z kolegami. Koledzy niemal rzucili się na nas z pytaniami (...) A my zobowiązani tajemnicą odpowiadaliśmy twardo, że mamy zakaz mówienia czegokolwiek o kursie i sprawach z nim związanych. Na drugi dzień przyszedł do mnie por. Józef Wija - znany w brygadzie dowcipniś i złośliwiec. (...) Zaczął mnie męczyć pytaniami. Odpowiedziałem mu, że przecież dobrze wie, że mamy siedzieć cicho (...) On, złośliwie, rysując palcem kółko na czole, powiedział: "ty ciemniaku, nawet mnie nie ufasz? Taki jesteś cicho-ciemniak!". Z biegiem czasu wszystkich uczestników szkolenia zaczęto nazywać cichociemnymi. 

_______________________________________________ 


Tekst przysięgi Cichociemnych

W obliczu Boga Wszechmogącego i Najświętszej Marii Panny, jako żołnierz powołany do służby specjalnej przysięgam, że poświęconego mi sprzętu, poczty i pieniędzy strzec będę nie tylko jako dobra państwowego, ale i jako środków i pieniędzy przeznaczonych dla odzyskania wolności Ojczyzny, a tajemnicy służby specjalnej dochowam, nawet wobec moich przełożonych i kolegów w konspiracji i nie zdradzę jej nikomu, aż do końca wojny. Tak mi Panie Boże dopomóż. 

_______________________________________________ 


Skład Zgrupowania Partyzanckiego "Ponury":

Dowództwo zgrupowania: 

dowódca - por. Jan Piwnik "Ponury" - "Donat" 
zastępca dowódcy - ppor. Hipolit Krogulec - "Albiński" 
adiutant - ppor. Leszek Popiel - "Antoniewicz" 
dowódcy plutonu ochrony:
- pchor. Albin Hoppe - "Stefanowski" - do 8 sierpnia 1943 roku 
- pchor. Marian Wikło - "Marian" 
dowódca plutonu saperskiego - ppor. Jerzy Wojnowski - "Motor" (późniejszy zdrajca, rozstrzelany w Zgrupowaniu) 

Zgrupowanie nr I:
dowódca - por. Eugeniusz Kaszyński - "Nurt" 

Dowódcy oddziałów: 

ppor. Euzebiusz Domoradzki - "Grot", a następnie ppor. Marian Świderski - "Dzik" 
chor. Tomasz Waga "Szort" por. Jerzy Stefanowski "Habdank" 
dowódca zwiadu konnego - wachm. Tomasz Wójcik "Tarzan" 

Zgrupowanie nr II:
dowódcy : 

- por. Waldemar Szwiec - "Robot" - do 14 października 1943 roku 
- ppor. Jerzy Ryfiński - "Dalski" - od 14 do 21 października 1943 roku 
- por. Marian Janikowski - "Kmicic"- od 21 października 1943 roku 

zastępcy: 

- ppor. Rafał Niedzielski - "Rafał" - "Mocny" - do 4 września 1943 roku 
- por. Marian Janikowski - "Kmicic"- od 4 września do 21 października 1943 roku 

dowódcy plutonów: 

- ppor. Rafał Niedzielski - "Rafał"- "Mocny"- do 4 września 1943 roku, a następnie ppor. Jerzy Ryfiński - "Dalski" 
- por. Marian Janikowski - "Kmicic" - kpr. Pchor. Tadeusz Jencz - "Allan" 

Zgrupowanie nr III:
dowódca 

- ppor. Stanisław Pałac "Mariański"

dowódcy oddziałów 

- ppor. Władysław Czerwonka - "Jurek"
- Władysław Wasilewski - "Oset"
- ppor. Stefan Obara - "Stefan" 

Każde zgrupowanie liczyło ok. 70 żołnierzy. 
 

UZUPEŁNIENIE.

Za  WIKI:   Jan Piwnik ps. "Donat", "Ponury" (ur. 31 sierpnia 1912 we wsi Janowice k. Ostrowca Świętokrzyskiego, poległ 16 czerwca 1944 pod wsią Jewłasze na Nowogródczyźnie) – porucznik Wojska Polskiego i aspirant Policji Państwowej, pośmiertnie awansowany do stopnia majora, a następnie do stopnia pułkownika (2012)[1]; legendarny dowódca partyzancki Armii Krajowej w Górach Świętokrzyskich i na Nowogródczyźnie.